آقای روحانی از تدبیر حرف می زند ولی هیچوقت تدبیر مناسبی ندارد درد تدبیر روحانی درد نظام است ایشان نه تدبیرش را می شناسد و نه خودش را، آقای روحانی اگر بخواهد خودش را بشناسد یک آینه او را کفایت می کند و اگر بخواهد تدبیرش را بشناسد باید ویژگی های شخصیتی خودش را که عدم شناخت خویشتن و اصول نیازهای طبیعی و معنوی و شیوه های صحیح تأمین آنهاست را بیاموزد که با خیالات اش همراه شده است.
اکثر مردم در زمان رای دادن به تناسب عقل شان می اندیشند و زمانی که چیزی را ندانند اغوا و فریب پدید می آید و این فریب خود آغاز نادانی ست و حکومت بر نادانان آسان، عقل برتر در عدم اظهار به تیز هوشی ظاهر میشود، صدای برتر در سکوت متجلی می شود، سیاست برتر در عدم آشکار ساختن تصمیم نهفته است ولی آقای روحانی همان اول با گفتن اینکه آمریکا کدخدای جهان است بازی را باخت آمریکائیان باید حسرت نیم ساعت مذاکره با ایران را ماهها به انتظار می نشستند ، و تدبیر برتر هم در شناخت شخصیت خویشتن به دست می آید تا انسان را آنچه هست معرفی کند نه آنچه خودش ادعا می کند خداوند عالم تدبیر را برای بازیچه و عوام فریبی به انسان نداده است برای تدبر و تفکر و انتخاب بهترین گزینه ها به انسان داده است.
.
