مردم ایران پی برده اند که انرژی هسته ای برای ایران و نسل های آینده ایران، دارای مفهوم، ابعاد، ارزش ها و ویژگی های منحصر به فردی است که قابل معامله نیستند و ارزش آن را نمی شود با چیزهایی دیگر مقایسه کرد، چرا که بحث علم و صنعت و پیشرفت نسل های آینده ایران در میان است، از همین رو امتیاز دادن ایران فقط باید در راستای شفاف سازی بیشتر باشد، نه محدودیت در علم و دانش و فن آوری های صلح آمیز هسته ای ایران.
شرایط سیاسی در هیچ کجای دنیا بر این قرار نگرفته که کشوری را از حق خودش محروم کنند، عقلانیت سیاسی و دشمن شناسی به ایرانیان آموخته است همه دیکتاتوران تاریخ در موضع ضعف، اول به دوستی روی می آورند، و با مذاکره و گفتگو ، کاری را که نتوانستند با زور آن را انجام دهند، کار خود را به پیش می برند، و اگر لازم باشد به زاری و عذر خواهی هم متوسل می شوند، ولی اهدافشان هیچ تغییری نمی کند، فقط راه های رسیدن به اهداف خود را عوض می کنند .
امریکائیان می خواهند ایرانیان را در مذاکرات، ناچارا مجبور به مصالحه کنند، آنها خواهان شناختن حق ایران نیستند، برای آنها حق دیگران اهمیتی ندارد، آنها معتقدند و اعلام می کنند، که فشارها و تحریم های اقتصادی ما، ایران را به پای میز مذاکره کشانده است، پس طبیعتا همانطور که می گویند، می خواهند در مذاکرات میوه های به ثمر رسیده، سی ساله تحریم ها و فشارهای خود را بچینند، نه اینکه بخواهند حقوق مشروع و مسلم ایران را، بعد از سی و پنج سال دشمنی بدهند .
از طرفی آنها گیج شده اند، و از تصمیمات سخت سخن می گویند، نخبگان و سیاستمداران آمریکایی و غربی بارها اعلام کرده و می کنند که تحریم ها و فشار شدید اقتصادی توسط آمریکا و هم پیمانانش، ایران را بر سر میز مذاکره کشانده است، و ما در این مرحله موفق شدیم، و در ادامه می گویند، اما چرا دولت ایران هنوز نشانی از اراده ای برای دست برداشتن از توسعه برنامه هسته‌ای خود، که مردم و مقامات ایرانی، همچنان آن را حق مسلم خود می‌دانند، نشان نمی دهند؟.
خداوند همانگونه که دریا را بر موسی (ع) شکافت، کعبه را نیز بر فاطمه بنت اسد شکافت ، تا انسانها شاهد تولد کمال انسان، به اوج عرش خداوندی باشند، و آغاز حیرت آدمی باشد بر این مولود مبارک امیر المومنین حضرت علی (ع)، که سرفراز ترین قله معرفت است، همان که به مریدانش می آموخت که رفعت یک انسان در آزادگی اوست و این چنین بود که روح های بزرگ در برابر عظمت این کودک یک به یک، به زانو در می آمدند .
اندکی درنگ کن، یا بنت اسد، هم اکنون کعبه را خواهی دید که از شوق حضور طفل تو، سینه خواهد شکافت، کعبه هرگز شکوه کودک تو را تاب نخواهد آورد، عظمت کودک تو، آسمان ها را به زانو در می آورد، چرا که کامل کننده دین احمد و سنگ صبور محمد (ص) به دنیا می آید، کسی که بیابان های خشک ظلم و تبعیض را ، به سر سبزترین باغ های عدالت پیوند خواهد زد.
و به یک باره، کعبه از شوق حضور نوزاد آغوش گشود، و فاطمه را چون جان شیرین پذیرا شد، فاطمه بنت اسد (س) ، به درون خانه خدا فراخوانده شد، و مهمان مائدههاى آسمانى گشت، تا زیباترین تولد تاریخ بشریت، به نام مبارک حضرت على (علیه السلام) ثبت شود.
کعبه شکاف برداشت، دیوارهای خانه کعبه که مرکز عالم است و کانون سکون زمین، با لبخندی لب باز کردند و نام علی (ع) را همچون کلامی مقدس بر زبان آورند، و ای مولای ما، تو آغاز شدی از خانه ای که صاحبش، تو را برای شگفتی تمام کائنات آفرید، گویا صاحب این خانه، بیش از همه با تو نرد عشق می باخت که آغاز ماجرایت را از قلب خانه خویش رقم زد، همه آفریدگان از هر جای زمین سرک کشیدند تا تو را نظاره کنند، تا بدانند این مولود کیست که خداوند زادگاهش را در خانه خویش قرار داده است.
خوش آمدی ای مرد روزهای سخت در راه ، ای ولایت مهربانی ، ای دولت عدالت و عشق ، خوش آمدی ای دست کریم گره گشا ، ای نطق بلیغ توحید ، هارون پشتیبان محمد(ص) ، نگاه کن که احمد چگونه دلگرمِ آمدن توست ، چگونه لبخند شکر بر لبان مبارکش نشسته است ، و ذوالفقار ، بی تاب رخسار تو ، به آتیه ای می اندیشد که چون عصای موسی ، در دستان قهرمان تو اعجاز کند و اسطوره بیافریند ، تا خروش رعد آسای ذوالفقارت ، پیوسته دل دشمنان خدا را به لرزه در آورد.
شیوه جنگیدن و چگونگی آن اهمیت فراوانی برای بقای یک ملت دارد و در اصل جنگ مرگ و زندگی، شرافت و عزت و فرهنگ یک ملت در میان است، اینجاست که شیوه جنگیدن در صحنه مذاکرات، که همان صحنه واقعی جنگ است، باید به چشم یک جنگ واقعی و تمام عیار نگریسته شود.
بخش عظیمی از ارتباطات و تعهدات، مستند به گفتارها هستند، و ساختارهای بیانی آسان ترین راه، برای پیروزی در یک نبرد مذاکراتی و حیاتی ست، چرا ایران باید توافقنامه ای را امضا کند که دشمنانش را در باره ایران به طمع بیشتر بیاندازد؟ توافق نامه ژنو خیلی از مفاد آن محرمانه بود، حالا چه شده است که اتحادیه اروپا، در بیانیه حقوق بشری اش، ایران را ملزم به اجرای آن توافق نامه می کند.
همچنین آنان از ایران می خواهند، بیماری روحی روانی و شیطانی همجنس گرایی را هم به رسمیت بشناسد، مگر آنها در مذاکرات محرمانه چه چیزی شنیدند که با وقاحت تمام، این طور به مردم و نظام ایران توهین می کنند، چرا بعد از مذاکرات محرمانه و توافق نامه ژنو، آنها علنا سیاست تحقیر و تحمیل را در مقابل مردم ایران در پیش گرفته اند؟.
در زمانی که ایران زبانش دراز است و برهانش قاطع، چرا باید امتیاز بدهد، آنها هیچ مدرکی از ساخت سلاح هسته ای در ایران نداشته و ندارند، و فقط به بهانه های سیاسی، سی و پنج سال است دشمنی خود را با مردم ایران شروع کرده اند و کتمان هم نمی کنند، آنها با سیاست و درایت استکباری شان، قرنهاست که بر سر بعضی از زودباوران تاریخ می کوبند و امتیاز می گیرند.
در زمانی که خود شعار مرگ بر آمریکا در راه پیمایی سیزده آبان92 ، به یک اهرم فشار در مذاکرات تبدیل شده بود، چرا باید اهرم فشار بیست درصد هم در همان زمان به گرو گذاشته شود، گرفتن حق بدون جدیت قابل وصول نیست، و شایستگی زیادی می خواهد، دولت اعتدال با اینکه نگران اقتصاد و پیشرفت ایران است، ولی رویه ای را در پیش گرفته که باعث شده دشمنان ایران بر ما طمع بیشتری بکنند، و گفتگوی تلفنی حسن روحانی و اوباما، و مذاکرات نسبتاً طولانی جواد ظریف با جان کری وزیر خارجه آمریکا، یک قبح شکنی آشکار علیه نماد مبارزه با آمریکا و استکبار ستیزی بود.
