امام راحل مرد صاحب عقیده
اکثر بچه های انقلابی ایران یاران واقعی امام راحل هستند آنها سرشت دیگری دارند دست پرونده امام راحل و مریدان آیت الله خامنه ای (دام بقاءُ) هستند، با آدم های دیگر فرق می کنند در دفاع مقدس با سلاح و مقتضیات تمدن امروز آشنا شده اند، بسیار مومن به خداوند، عاشق شهادت و پیروزی حق بر باطل هستند، حُب وطن در رگ و پی آنهاست، برای خودشان معتقداتی دارند.
آمدن امام برای مردم ایران حکم کیمیا را داشت، ایرانیان سه قرن دنبال کسی بودند که مرد صاحب عقیده باشد، که 45 سال قبل این اتفاق خوشایند اتفاق افتاد که از نعمت های خاص خداوند به مسلمانان عاشق اهل بیت پیامبر خاتم (صلوات اله علیه) بود.
فرودگاه مهرآباد صبح ساعت 9 و 27 دقیقه دوازده بهمن 1357 نوری آمد مرد صاحب عقیده بود، در بزرگ باز شد امام سرتاسر پله ها را پیمود، همان دم پرنده ای در قفسه سینه بال بال زد، امام پله ها را پیمود حکم پیری داشت که عبا بر می کند شکاف انداخت و از تخته در نفوذ کرد به داخل، دهانم باز ماند، آمدن امام حلاوت و سُکر صبح را داشت، این تن دیگر مال ما نیست پیش از این هم نبود بال زدن پرنده بیدارم کرد، از محفظه چهارم وجود پریده بود به شاخه اول، آین حالت را از قبل می شناختم وقتی گریه امان نمی داد، اما دیگر اشکی نیست، یقین آدمی ما همانی نیست که نام ما را داشت، پرده ای مخفی تر، تا موعدش نرسد پرده نمی افتد.