با ماندن بشار اسد در قدرت و پیروزیهای ارتش سوریه،انقلاب های عربی که چندی است به سوی جنگ نیابتی بین ایران و امریکا کشیده شده است، و باعث توقف آن در سوریه شده بود، دوباره راه خودش را پیدا کرده و وارد سرزمین های حجاز و کشورهای حوزه خلیج فارس شده است، و پیچ تاریخی که مقام معظم رهبری (حفظه اله) وعده آن را داده بودند، با ماندن اسد در قدرت جهش زیادی گرفته است، دقیقا زمانی این پیچ تاریخی شروع شد که پهباد ایرانی وارد حریم هوایی فلسطین اشغالی شد، و تا نزدیک پایگاه اتمی دیمونا پیش رفت، با وارد شدن پهباد ایرانی به عمق حریم هوایی اسرائیل پیچ تاریخی که مقام معظم رهبری وعده آن را داده بودند عملا شروع شده بود، و تکه های پازل این پیچ تاریخی زمانی تکمیل خواهد شد که همراه با آن تثبیت قدرت و پیروزی بشار اسد را هم در سوریه در پی خواهد داشت،که هم اکنون شاهد آن هستیم و از آن طرف هم شکست مخالفان اسد یک به یک کلید میخورد، همه اینها از عمق و نفوذ راهبردی ایران حکایت میکند. تصمیم جبهه غربی و عربی به همراه ترکیه برای برداشتن نظام بشار اسد، و شکست و فروپاشی ارتش سوریه، در واقع حمله ای ناجوانمردانه، همه جانبه و حساب شده به عمق راهبردی جمهوری اسلامی ایران بود، که ضرورت اولیه آن در مرحله اول تضعیف مقاومت اسلامی و مهار کردن جمهوری اسلامی ایران را شامل می شد، در واقع فقط اسرائیل و غربی ها بودند که در صورت تضعیف مقاومت و جمهوری اسلامی ایران از این اوضاع در سوریه سود میبرند، متاسفانه هر چقدر زیادتر کشورهای منطقه اختلاف عمیق تری پیدا کنند، منافع صهیونیست ها و غربی ها بیشتر تامین می شود، ولی کشورهای عربی و ترکیه هم دیگر نمیتوانند بیشتر از این ریسک کنند چرا که هر چقدر زمان میگذرد، اوضاع به نفع نظام بشار اسد، و استحکام ارکان و پایه های نظام سوریه به پیش میرود و دست آنها کاملا خالی تر می شود.
اگر سوریه تا الان دوام آورده، به این خاطر است که مثل ایران و حزب الله لبنان توانسته از یک رهبری خوب بهره ببرد، و گرنه به سرنوشت کشورهای انقلاب شده عربی همچون لیبی و تونس و یمن دچار شده بود، و اگر تمام مخالفان بشار اسد به جد هدف خود را در مرحله اول رفتن اسد اعلام میکنند، چون به خوبی میدانند سوریه بدون رهبری مردمی و قهرمان مردمی از هم خواهد پاشید، تاریخ نشان داده است که هیچ ملتی بدون رهبری نمی تواند حیاتی جاودانه داشته باشد.
انقلاب اسلامی ایران اولین بار نفوذ معنوی خودش را در زمان انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی در منطقه به دنیا نشان داد و دومین بار بعد از جنگ سی و سه روزه لبنان بود که جغرافیاى سیاسى جدیدی در منطقه و کل خاورمیانه و آسیای غربی را مجددا تعریف کرد و حالا به عنوان حرکتی عمیق و تأثیرگذار در معادلات سیاسی منطقه و جهان و به عنوان الگویی خاص اسلامی مطرح شده و به برکت پیشرفت هایش در اکثر زمینه ها خوشبختانه به رشد و بالندگی هایی هم دست یافته است.
مرحله دوم جهش انقلاب که با پیروزی در جنگ سی و سه روزه لبنان آغاز شده بود اینک در سوریه با منافع سلطه طلبان جهانی به سرکردگی آمریکا گره خورده است و در آخرین مراحل از مرحله دوم نفوذ قدرتمند ایران در منطقه و جنگ نیابتی ایران و امریکا قرار دارد.
شاید صحبت از پیروزی در سوریه زود باشد ولی در داخل سوریه تحرکات میدانی به نفع ارتش سوریه در جریان است و در خارج سوریه تحرکات دیپلماتیک دمشق با حمایت ایران و روسیه و چین به نفع نظام اسد به خوبی در جریان است، اینک در سوریه هیچ کس نیست که همچون اسد از محبوبیت مردمی برخوردار باشد ماندن اسد در قدرت هم اینک همچون استخوانی است که در گلوی مخالفانش به خصوص ترکیه و عربستان و قطر گیر کرده و نه میتوانند بیرونش بدهند نه میتوانند هضمش کنند آنها نه تنها لقمه ای بزرگتر از دهان خود برداشته اند که داخل لقمه استخوانی است که در گلویشان گیر کرده و در صورت بیرون آمدن و یا نیامدن این استخوان در گلو، باعث ضربه خوردن به خودشان میشود.
جدا از شکست مخالفان داخلی بشار اسد در سوریه، اینک آبروی کشورهای همسایه مخالف نظام سوریه که مخالفان اسد را مسلح میکنند، با نرفتن بشار اسد، و استحکام بیشتر قدرت اسد در داخل و خارج سوریه، در خطر قرار گرفته است، ترکیه بعد از آن همه سخنرانی های خشمگینانه اردوغان، دیگر مردم ترکیه حتی نمیتوانند او را ببخشند، چرا که آقای اردوغان و به خصوص حزب عدالت و توسعه سرنوشت خودشان را به صورت بدون بازگشتی به بحران سوریه گره زده اند.
اگر ترکیه در رویاهای خود و به دنبال سیاست های نو عثمانی گرایی خودش، و نیز با استفاده از فضای بوجود آمده بهار عربی در منطقه، به دنبال به قدرت رساندن اخوانی ها در سوریه و افزایش نفوذ خود در منطقه است، باید گفت که این سیاست ها عملا به تقابل میان آنکارا و دو همسایه قدرتمندش تهران و مسکو انجامیده، تا جایی که تلاش بین المللی برای رسیدن به یک راه حل مسالمت در بحران سوریه و اوضاع سیاسی منطقه ناکارامدتر شده، و همچنین بدون تاثیر مانده است.
از طرفی دیگر سران کشورهای مرتجع منطقه عرب هم، تمام آبرو و اعتبار خودشان را در میان مردم و نخبگانشان و هم پیمانان شان در گرو رفتن بشار اسد گذاشته اند، و با ماندن اسد در قدرت سران عربستان، قطر، بحرین و همه ملت های مرتجع منطقه خلیج فارس، بیشتر از قبل در مقابل مردمشان تحقیر زدگی را حس خواهند کرد، چرا که سید حسن نصرالله به عنوان الگوی شجاعت و شهامت، در میان ملت های عرب کم بود که اینک بشار اسد، قهرمان ضد اسرائیلی دیگری هم در دل ملت های منطقه جا باز کرده است، و مقایسه این دو نفر سید حسن نصرالله و بشار اسد با سران کشورهای مرتجع منطقه، ملت های عرب منطقه خصوصا مردم عربستان و قطر را آزار می دهد، و باعث میشود که سرانشان در بین مردم شان به عنصری نامطلوب در بین مردم، و ملت های عرب منطقه تبدیل شوند.
اگر میبینیم دو کشور عربستان و قطر هنوز هم با همه قدرت خودشان را به هر دری میزنند و از هیچ اقدامی برای شکست دادن ارتش سوریه و برکناری اسد فروگذاری نمیکنند باید دانست که آنها میخواستند این جنبش عظیم انقلابی عربی را در سوریه نگه دارند تا از رمق بیفتد تا بتوانند آن را مهار کرده و نگذارند وارد سرزمین حجاز و کشورهای حوزه خلیج فارس شود.
ماندن اسد در قدرت یعنی شکست امریکا و هم پیمانانش ، آنها حاضرند از خیلی از خواسته های خود عقب نشینی کنند، فقط برای اینکه اسد برود، با ماندن اسد در قدرت هم پیمانان منطقه ای و عربی امریکا به خصوص کشورهای منطقه خلیج فارس دیگر به راحتی گول وعده های آمریکا را نخواهند خورد، به خصوص که از جریان صدام هم به شدت از امریکائی ها گله مندند، ماندن اسد در قدرت به پاشنه آشیل شکست جبهه غربی، عربی و ترکی تبدیل شده است.
از این رو ایران در راستای بازگشت صلح و ثبات به منطقه، طرح شش ماده ای مشتمل بر آتش بس فوری و حفظ حقوق انسانی و کمک های اقتصادی گسترده به شهروندان سوری را ارائه داده است، این طرح در راستای طرح ژنو می تواند در فرایند تشکیل دولت انتقالی و برقراری صلح میان طرفین منازعه ثمربخش باشد، و در حمایت از این طرح، سوریه به تازگی طرح سه ماده ای خودش را برای گفتگوها اعلام کرده است که میتواند با طرح شش ماده ای ایران بهترین طرح برای عبور از این مرحله کشتارهای زیاد باشد.
این طرح بشار اسد که در راستای طرح همکاری شش ماده ای ایران بود،همچون طرح ایران شامل مواردی چون عدم دخالت خارجی و اهمیت تفاهم و همکاری بین همسایگان بود، چرا که تاریخ ثابت کرده هر کجا که خارجی ها برای حل اختلافات داخلی به میدان آمده اند،فقط اختلافات را بیشتر کرده و برای منافع خودشان اختلافات قوم گرایی و طایفه ای را با ارسال سلاح و پول برای مخالفان بدتر کرده اند.
بی شک تصمیم گیران ارشد جمهوری اسلامی ایران و حتی مردم در همیشه صحنه ایران در این سی و سه سال به خوبی به نیات پلید دولت آمریکا پی برده اند، و از اقدامات آنها برای اختلاف افکنی آگاهی دارند، دولتمردان ایرانی به خوبی میدانند که آخرین و مهمترین ابزاری که آمریکا و صهیونیسم برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی در حال حاضر روی او حساب ویژه ای باز کرده اند، چیزی نیست جزء برداشتن اسد از قدرت به هر صورت ممکن، و این در حالی است که آنها هیچ برنامه ای برای اصلاحات در سوریه و پایان کشتارها و خونریزی ها مطرح نکردند، و از همان ابتدا فقط خواستار سرنگونی دولت بشار اسد شدند، گویی با رفتن بشار اسد سوریه تبدیل به گلستان میشود، البته شاید برای آنها همچین معنی داشته باشد، ولی به طور یقین با رفتن بشار اسد، فقط مردم سوریه هستند که در این بازیهای سیاسی کوچکترین سهمی ندارند.
به برکت بیداری اسلامی، افکار ملت های منطقه به خصوص مردم سوریه، به این باور تلخ رسیده اند که دشمنان آنها همیشه برای ضربه زدن به مردم و نظام سوریه از جمله ما دوستدار مردم سوریه هستیم استفاده میکنند، در حالی که اگر محالی ممکن شود و عربستان بتواند حکومتی باب میل خودش در سوریه بوجود بیاورد، حتی اجازه نخواهد داد در سوریه یک انتخابات برگزار شود، و همچون مردم خودش که حتی بدتر به بهانه قوم گرایی به صورت وحشیانه ای با مردم سوریه رفتار خواهد کرد.
یا همین ترکیه در صورت برپایی نظام جدید در سوریه مناطق مورد اختلافی خودش با سوریه را که شامل بندر اسکندرون میشود و جز سوریه بوده و بعد از نابودی امپراطوری عثمانی با خیانت فرنسویها به ترکیه داده شده را به کمک امریکائی ها رسما و کتبا و برای همیشه به کشور خودش ملحق خواهد کرد.
قطر و بحرین و بقیه کشورهای مرتجع منطقه هم برای جلوگیری از ورود انقلاب های عربی به داخل سرزمینشان، آخرین تلاش خود را برای برداشتن اسد به کار گرفته اند، و در این جا تنها چیزی که به حساب نمی آید مردم سوریه هستند، و همه این کشورهایی که خودشان را دوست مردم سوریه میدانند فقط به فکر منافع نامشروع خودشان هستند و ذره ای به مردم سوریه اهمیت نمیدهند.
خود امریکا و کشورهای غربی هم بیشتر خواستار نابودی زیر ساخت های اصلی و تاسیسات زیر بنایی سوریه هستند، تا همچون لیبی سالها این کشور را درگیر بازسازی و سازندگی خودش بکنند، و ساخت تاسیسات جدید را با روی کار آمدن دولتی دست نشانده بر عهده بگیرند، و وزن سیاسی سوریه را در منطقه پایین بیاورند و آن را تبدیل به کشوری مستعمره بکنند تا امنیت رژیم جعلی را برای سالهای بیشتری تامین کنند.
ماندن بشار اسد در قدرت این بشارت را می دهد که شروع انقلاب های عربی، که چندی بود به سوی جنگ نیابتی ایران و امریکا کشیده شده است، را دوباره به حرکت در آورد و توقف آن را در سوریه تمام کند، و دوباره راه خودش را پیدا کرده و راهی سرزمین های حجاز و حوزه خلیج فارس شود.
در واقع زمانی ایران به ماندن و قدرت بشار اسد در سوریه اطمینان پیدا کرد، که پهباد ایرانی با وارد شدن به عمق حریم هوایی اسرائیل پیچ تاریخی را که مقام معظم رهبری (حفظه اله) وعده آن را داده بودند شروع شد و این پیچ تاریخی در یک پروسه زمانی نه چندان دور با پیروزی قاطع بشار اسد به انجام خواهد رسید، و شکست علنی مخالفان بشار اسد شروع میشود.
در واقع شروع پیچ تاریخی مهمی که در شرف اتفاق افتادن است، با نرفتن بشار اسد و ماندن او در راس نظام سوریه استارت آن ماهها قبل زده شده است، و ظاهرا این اتفاق خوش یمن و به عبارتی بهتر این پیچ تاریخی خوش یمن لحظه ای و آنی و گذرا نخواهد بود، بلکه در یک فرایند زمانی آگاهانه شکل واقعیت به خود خواهد گرفت، که به ترتیب و کم کم باعث قدرت خارق العاده محور مقاومت علی الخصوص ایران و شکست تمام دشمنان غربی و منطقه ای ایران و سوریه و پیروزی بهت آور و بسیار شیرینی برای محور مقاومت میشود، دشمنانی که با تمام قوا نزدیک به دو سال است، علیه نظام مردمی بشار اسد صف آرائی کرده اند، و اتحادشان با هم میتواند هر کشوری در منطقه و حتی جهان را از سر راهشان بردارد یا به شدت تضعیف کند تا مجبورش کنند خواسته های نابجایشان را بپذیرد، ولی ایران و سوریه توانسته اند با کمک محورهای اصلی مقاومت و قدرت های خارق العاده نرم و سختی که در منطقه در اختیار دارند، از این نیرو استفاده کنند، و این قدرت های سلطه طلب و مرتجع را به شکستی فاحش بکشانند، چه از لحاظ سیاسی و چه از لحاظ نظامی با فرستادن یک پهباد ایرانی بر فراز فلسطین اشغالی، که تا عمق اسرائیل و نزدیک پایگاه اتمی دیمونا پیش رفته است، که این خود از لحاظ نظامی معانی فاجعه باری برای اسرائیل و غربیان به همراه داشت، کمترینش اینکه دیگر اسرائیل وراجی علیه تهدید تاسیسات ایرانی نمیکند.
ماندن اسد در قدرت و خفظ نظام فعلی سوریه، یعنی پیروزی خیلی خیلی شیرین تر از جنگ سی و سه روزه لبنان، یعنی تضعیف و فرو ریختن ارکان قدرت و امنیت رژیم جعلی اسرائیل، یعنی نزدیک شدن به فرج آقا امام زمان(عج الله تعالی فرجه الشریف) یعنی اینکه کلید پیچ بزرگ تاریخ در دمشق چرخانده شده است.
