عشق مسلمانان به حضرت محمد صلوات اله علیه

حضرت محمد مصطفی (صل اله علیه و آله و سلم) عرش نشینی بود که آمده بود تا فرش نشینان را هم با خود به عرش ببرد، حق تعالی آن عزیز ارزشمند و با برکت را از میان امّی ها برانگیخت، اما بشر تا ابد در مقابل علم خدادادی او اُمّی است، عزیزی آمد که با آمدنش، شعر بشریت شعور پیدا کرد، او مهربان بود، امین بود،پاکدامن و عفیف بود، شجاع و دلاور بود، دوستدار مستمندان و یتیمان بود، او به لبخندی، هر تنابنده ای را بنده خود می کرد، هر چه داشت با مستمندان قسمت می کرد.

فقط یکی از بزرگترین دستاوردهای حضرت محمد (ص) که تا آن زمان هیچ کسی نیاورده بود جهانی کردن نعمت بزرگ خواندن و نوشتن و عالم گیر کردن علم و دانش در جهان آن زمان برای همه مردم عادی بود و دانشمندان و شاعران ما بعد از صد که مسلمان شدند شروع به درس خواندن کردندو اگر میلیاردها انسان عشق به حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) را در دل دارند به این خاطر است که او هیچ وقت از شمشیر برای پیشبرد کارهایش استفاده نمی کرد، برای همین هم هیچ پادشاه و امپراطوری قدرتمندی در تاریخ جهان نیست که همچون آن عزیز مورد اطاعت و احترام قرار گرفته باشد.

از زمان آدم ابو البشر تا زمانی که اسرافیل در صور بدمد کسی به منزلت حضرت محمد (صلوات اله علیه) نمی رسد و وجود اقدسش یگانه منبع فیض است و منجی آدمیان ازظلمات جهل.

فقط یکی از دستاوردهای حضرت محمد صلوات اله علیه که بزرگترین نعمت خداوند به بشر است آزاد کردن علم و دانش در جهان آن روزگار برای مردم عادی بود در ایران فقط اشراف زادگان حق درس خواندن داشتند و در روم طرف دیگر جهان، مجرمان و نوکران و بردگانان باید درس یاد می گرفتند .

در تمامی جهان مردم عادی حق درس خواندن نداشتند در ایران خودمان فقط اشراف زادگان بودند که حق درس خواندن داشتند و موبدان و درباریان و بقیه که هفت دسته می شدند آنها حق درس خواندن نداشتند و فقط اشراف زادگان حق درس خواندن داشتند.

حضرت محمد (ص) با آزاد کردن علم و دانش بشریت کم کم پیشرفت کرد و در نسل های بعد می بینیم که دانشمندان و شاعران و اندیشمندان زیادی پا به عرصه وجود گذاشتند هر چند کشیشان مسیحی هزاران سال مردم غرب را چاپیدند و غربی ها تا چهارصد سال قبل زیر ستم و ظلم کشیشان مذهبی بودند و دین را برای مردم غرب تبدیل به عذاب کرده بودند تا اینکه انقلاب صنعتی بوجود آمد و حالا نوبت اینها بود که دین را منشا بدبختی بشر تعریف کنند اگر هزاران کشیش و پاپ هزاران سال مردمی را به اسم دین بکوبند این تقصیر دین نیست تقصیر کسی است که به نام دین هزاران سال حکمفرمائی کرده است و ارسطو بهترین گواه آن است که گفت زمین گرد است و تهدید به سوزاندن شد.

بقیه در ادامه مطلب

آری این رسول خدا بود که بشر را از بی سوادی مطلق نجات داد و حتی در کتابش قرآن کریم به قلم سوگند خورده است ( نون والقلم و ما یسطرون ) قسم به قلم و آنچه می نویسید و خداوند بعد از نعمت زندگی نعمت خواندن و نوشتن را به بندگان اش هدیه داد و اولین حرف جبرئیل به حضرت محمد (صلوات اله علیه) کلمه اقراء بود یعنی بخوان و حالا این عنصر نامطلوب که نویسنده هم بوده فقط می تواند یک زنازاده بالقوه باشد چون همه زنازاده ها با اسلام مخالف هستند و اینک این مردک کاریکاتور نویس صهیونیستی اعتراف خواهد کرد و در وسط آتش به درک واصل شود این ملعون قسم میخورم زندگی حضرت محمد را حتی یک دفعه هم نخوانده است.

شخصیت حضرت محمد (صلوات اله علیه) و تعالیم حیات بخش آن بزرگوار تجسمی عینی و زنده از برکت بسیار ارزشمند خداوند بر انسان است، و این وجود حضرت محمد مصطفی (ص) است که عصاره خلقت و قاموس تمامی ارزش هاست، که خداوند رحمان، به برکات آیات انسان ساز قرآن و دین مبین اسلام، آن بزرگوار را به مسلمانان و به بشریت اهدا کرده است.

ولادت حضرت محمد (صل اله علیه و آله و سلم) انفجار نور بود و خداوند در عالم وجود، موجودى کامل ‌تر از حضرت محمد (ص) نیافریده است، و این محمد(ص) بود که تحسین پرودگار را برانگیخت "انک لعلی خلق العظیم".

با ولادت حضرت محمد (ص) پیامبر رحمت و مهربانی، روح سرگشته و تشنه بشریت، از اعماق چاههای تاریک بیرون کشیده شد و به خورشد اهدا شد، آن بزرگوار مصلحی جهانی، یاور یتیمان، حامی بردگان، آزاد کننده زنان، آزاد کننده علم و دانش و فراگیر کردن آن و مبارزه در راه عدالت برای رفاه، امنیت و سعادت بشریت بود.

حضرت محمد (ص) با قلم و کاغذ و مرکب و خواندن و نوشتن آشنا نبود، ولی در کتاب مقدس خویش، به قلم و آثار قلم، به عنوان یک امر مقدس سوگند یاد کرد، و در اولین پیام آسمانی خود فرمان خواندن داد، و علم و دانش و صنعتِ به کار بردن قلم را پس از نعمت آفرینش، بزرگترین نعمت ارزانی شده به بشر معرفی کرد.

فقط یکی از بزرگترین دستاوردهای حضرت محمد (ص) که تا آن زمان هیچ کسی نیاورده بود جهانی کردن نعمت بزرگ خواندن و نوشتن و عالم گیر کردن علم و دانش در جهان آن زمان برای همه مردم عادی بود، کلامی که حضرت به کار می برد مستقیما از قلب هستی که همان آفریننده جهان است برخاسته بود، که باعث شد مردم و گروندگان به او، به حقایقی تازه در باره علت خلقت شان دست یابند که تا آن زمان کسی به آنها نگفته بود.

حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) تنها پیامبری است که کردار و گفته ها و سخنانش بلافاصله نوشته می شده ، و اینک بعد از هزار و چهارصد سال می فهمیم که چقدر احادیث و سخنانش دارای صحت، دقت و درستی است، و هر آنچه را که او گفته است با فهم و ذوق همه انسانهای گذشته و آینده قابل درک و فهم است.

زندگی رسول خدا(ص) بر تفکر و تدبّر استوار بود و هیچ کاری را بدون تفکر، انجام نمی داد، خوشرویی ایشان باعث می شد که همگان حضرت را دوست داشته باشند و به حرفهای ایشان توجه نمایند، او مهربان بود، امین بود، پاکدامن و عفیف بود، شجاع و دلاور بود، دوستدار مستمندان و یتیمان بود، او به لبخندی، هر تنابنده ای را بنده خود می کرد، هر چه داشت با مستمندان قسمت می کرد و فقط اعیان مکه او را دشمن می داشتند.

اگر میلیاردها انسان عشق به حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) را در دل دارند به این خاطر است که او هیچ وقت از شمشیر برای پیشبرد کارهایش استفاده نمی کرد، برای همین هم هیچ پادشاه و امپراطوری قدرتمندی در تاریخ جهان نیست که همچون آن عزیز مورد اطاعت و احترام قرار گرفته باشد.

    در حقیقت شمشیر آن حضرت نبود که اسلام را در دنیا، حتی بعد از وفاتش جهانگیر کرد، بلکه کلام تاثیر گذار، درستی ، صداقت و حکمت، تدبیر قاطع و بدیعِ حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) بود که اسلام را در دنیا حتی بعد از وفاتش جهانگیر کرد، کلامی که مستقیما از قلب هستی که همان آفریننده جهان است برخاسته بود، که تا آن روز کسی درک نکرده و نشنیده بود، و مردم شیفته و محسور بزرگترین و شریفترین و با عظمت ترین مرد الهی قرار می گرفتند و مجذوب او می شدند.

حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) حکم قرآن را که همان رحمت الهی و پاداش اخروی بود را به پرهیزکاران وعده می داد، و در این میان، این کتاب آسمانی  قرآن کریم بود که معجزه الهی پیامبر اکرم را به مردم نشان داد.

قرآن کریم: ای پیامبر: به امت بگو اگر از انس و جنس جمع شوند، و با پشتیبانی هم نظیر کلامی از این قرآن را بیاورند نخواهند توانست، و این برای اعرابی با آن سنت کهن و سابقه که در عشق به شعر و شاعری داشتند، حتی یک جمله هم نمی توانستند بگویند که بتوان گفت از نظر شکل و معنی و محتوا با یکی از آیات قرآن برابری کند، و قرآن معجزه پیامبر خاتم (ص) شد.

حضرت محمد (ص) ستایش شده خداوند است و ستوده نام گرفته است، پیامبری که سراپا فضیلت و رحمت و منبع خیر و نیکی و بزرگواری است، در قبول دعوت او کسانی پیشرو بودند که او را بیشتر از هر کسی می شناختند و به راستی کردار و گفتارش ایمان کامل داشتند، آن بزرگوار، اسلام، دین راستین و کامل خداوند را برای بشر به ارمغان آورد، اسلامی که هدفش گسستن بندهای اسارت و بندگی از دست و پای افراد بشر است.

پیامبری که نفسش زندگى بود و امید، حرفهایش هیجان بود و تلاش، قدمها و حرکاتش زندگى ساز بود و انسان ساز، پیامبری که ندای بلند توحید، و پیام وحدت بخشش را که از گلوی پاکش برخاسته بود هنوز هم در پهنه کره‌ خاکی طنین ‌انداز است.

 شکوفایی قانون پیامبر و سرعت گسترش اسلام بعد ازهجرت در شبه جزیره عربستان در کمتر از ده سال، خط بطلانی بر جهل و گمراهی بشریت کشید، و باعث شد دین مبین اسلام تنها دینی باشد که هر بشر آزاده و شرافتمندی به داشتن آن افتخار می کند، اسلامی که حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) از طرف خداوند برای بشریت به ارمغان آورده همیشه زنده و پویا است.

اینک بعد از 1400سال همه متفکران و دانشمندان جهان معترفند که حضرت محمد (ص) به قدری احکام خردمندانه اش بزرگ و با ارزش بوده که بشریت هیچگاه از پذیرش تعالیم آن حضرت بی نیاز نخواهد شد، و با صراحت تمام برجهانی شدن دین اسلام بعلت مزایای بی شمار آن اعتراف کرده و اقرار می نمایند که اسلام دنیا را خواهد گرفت.