آمریکائیان سخن گفتن از صلح و توافق را نشانه ضعف و سستی طرف مقابل می دانند چون در نظر آنها قدرت هیچگاه چیزی را خواهش نمی کند بلکه آن را به دست می آورد.
مذاکرات، میدان آزمونِ جبر است و اختیار، در مذاکرات آدمی مُخیر است دیو باشد یا ذلیل باشد یا آزاده، فرشته باشد، انسان باشد و یا حیوان ، به هر حال مذاکرات میدان برد و باخت اراده هاست، در مذاکرات ایرانیان همچون مولایشان آقا امام حسین (علیه السلام) حُریت را فریاد می زنند و حجت را بر آنان که عذر جهل و دنیا پرستی دارند تمام می کنند مذاکره کنندگان آمریکائی در میدان مذاکره می خواهند اراده، انسانیت ، آزادگی و آرمان خواهی مردم ایران را با رسانه های جهانی شان کم رنگ کنند.
مذاکره کنندگان آمریکائی و ایادی شان در این دو سال مذاکره در میدان مذاکرات نشان داده اند لاشخورانی هستند در هیبت آدمی، و رضایت به زیاده خواهی های این ددان و گرگ صفتان جفای بر آدمیت است، سخنان متفاوت و متضاد این مهره های نظام سلطه در این روزها، نشان از شقاوت و دَد منشی بی نهایت آنان در برابر ملت ایران و آزادی خواهان جهان دارد، پس مسئولان مذاکره کننده محترم باید خیلی مواظب باشند چرا که این مذاکرات مسندی است که می تواند مسلخ ارزش های انقلاب باشد.
ایران ما امروز دشمنان کینه توزی دارد که فقط به مرگ ایرانیان رضایت می دهند و جز به منافع خود نمی اندیشند، و در این راه کشتن هزاران و میلیون ها انسان و نابود کردن زیر ساخت های کشورها و اقدامات جنایت کارانه خود را در آنجا مشروع، و حتی حق قانونی خود می دانند، نباید از مروت و مدارا با کسانی سخن گفت که معتقدند ایرانی میانه رو یا تندرو وجود ندارد و ایرانی خوب ایرانی مُرده است بارها مسئولین رده بالای آمریکائی بدتر از اینها را هم اعلام کرده اند حتی به ژنتیک ایرانیان هم توهین می کنند، هر چند همه ما می دانیم که این توهین ها فقط نشان از این می دهد که چقدر این وحشیان انسان نما در برابر عظمت و تاریخ مردم ایران احساس حقارت می کنند.
اندکی درنگ کن، یا بنت اسد (س)، هم اکنون کعبه را خواهی دید که از شوق حضور طفل تو، سینه خواهد شکافت، کعبه هرگز شکوه کودک تو را تاب نخواهد آورد، عظمت کودک تو، آسمان ها را به زانو در می آورد، چرا که کامل کننده دین احمد و سنگ صبور محمد (ص) به دنیا می آید، کسی که بیابان های خشک ظلم و تبعیض را ، به سر سبزترین باغ های عدالت پیوند خواهد زد .
و به یک باره، کعبه از شوق حضور نوزاد آغوش گشود، و فاطمه را چون جان شیرین پذیرا شد، فاطمه بنت اسد (س) ، به درون خانه خدا فراخوانده شد، و مهمان مائدههاى آسمانى گشت، تا زیباترین تولد تاریخ بشریت، به نام مبارک حضرت على (علیه السلام) ثبت شود.
خداوند همانگونه که دریا را بر موسی (ع) شکافت، کعبه را نیز بر فاطمه بنت اسد شکافت ، تا انسانها شاهد تولد کمال انسان، به اوج عرش خداوندی باشند، و آغاز حیرت آدمی باشد بر این مولود مبارک امیر المومنین حضرت علی (ع)، که سرفراز ترین قله معرفت است، همان که به مریدانش می آموخت که رفعت یک انسان در آزادگی اوست و این چنین بود که روح های بزرگ در برابر عظمت این کودک یک به یک، به زانو در می آمدند
درود بر شما مردم شرافتمند یمن ای برادران غیور انصارالله دست مریزاد به شما قهرمانان واقعی در یمن که با مبارزات آگاهانه خود دشمنان داخلی مسلمانان ناب و اصیل اسلامی را از سوراخ موش خودش بیرون کشیدید ، ای سربازان و برادران جبهه مقاومت، ای مردم و ای برادران قهرمان و شرافتمند یمن که در خط مقدم نبرد با غول ضاله وهابیت صهیونیستی قرار گرفته اید ، مادامی که مسلح به علم و ایمان هستید از عربده دشمن نهراسید که خداوند به دست شما کافران، گمراهان، دروغگویان و بد دینان را خواهد کشت و خداوند قادرمتعال بر درجات امام خمینی (ره) بیفزاید که فرمودند با چشمانی باز به دشمنانتان خیره شوید و آنان را آرام نگذارید که اگر لحظه ای آنان را آرام گذارید، لحظه ای آرامتان نمی گذارند. ادامه مطلب...
قلب تپند? انقلاب اسلامی روز دوازده بهمن سال1357 در ساعت9:27:30 دقیقه بامداد داخل هواپیمایی بود که در فرودگاه مهرآباد تهران به زمین نشسته بود، موعدش رسیده بود و در بزرگ باز شده بود، امام پله ها را پایین آمد، حکم پیری داشت که عبا بر می کند، ورود امام عزیز برای مردم ایران حلاوت و سُکر صبح را داشت، نوری وارد شده عسل در دهان می گذاشت، پرنده ای به ایران آمده بود، قلب ها در قفس سینه پرپر می زد، بال زدن پرنده بیدارمان کرد، مِهر امام، شکاف انداخت و از تخته در نفوذ کرد به دلهای مشتاق عاشقانش، دیگر هیچ چیزی نمی توانست بین رشته ارادت مردم ایران به امام شان فاصله بیندازد، امام همان منجی ابوالبشری بود که ظهور کرده بود، عاشقانش از محفظه چهارم وجود پریده بودند به شاخه اول، آنها این حالت را از قبل می شناختند، یقین آدمی ما همانی نیست که نام ما را داشت، پرده ای مخفی تر، تا موعدش نرسد پرده نمی افتد، و در دوازدهم بهمن1357 این پرده افتاد.
امام آمده بود و نفس ها به شماره افتاده بود، چشم های بی قرار و منتظر به آسمان دوخته شده بود، به محض پا گذاشتن به ایران لحظه ای نبض زمان از حرکت ایستاد، دیگر از خفت و خواری زمان قبل خبری نبود، چشمها باز شده بود، از دوازده بهمن 57 این تن مال ما نیست، قبل از آن هم نبود، امام آمد، امامی که نه برگشت می شناخت و نه توقف، مقدماتی راهی را هم که در پیش گرفته بود را از قبل فراهم کرده بود، امام چون خورشیدی تابان آمد.
در دوازدهم بهمن سال57 مردی آمد با سالها خستگی از رنج فراق، با دلی پرامید و عزمی راسخ، با قدم هایی استوار، قامتی با صلابت و کوله باری از عزت و شرف و آزادی بر دوش، با دستان مبارکش پرچم فتح و پیروزی را برافراشته کرد، و مردم ایران به اندیشه شکوهِ روزگار جاودانه می اندیشند.
در نشریه فرانسوی چارلی ابدو در پاریس چند کاریکاتوریست بازی خورده و بی ارزش که روح شان را با ساتور فرهنگ ضد انسانی و ضد ارزشی غربی شقه شقه کرده بودند، بازی کردند دو تا جون گرفتند بازی را بردند و رفتند مرحله بعدی، ولی در مرحله بعدی این تروریست های بی مایه تکفیری بودند که چون دوتا هویچ بیشتر خورند بیشتر جون گرفتند و زدند و کاریکاتوریست ها را کشتند و رفتن مرحله بعدی، ولی باز در مرحله بعدی این نیروهای پلیس فرانسه بودند که آمدند و همه هویچ ها را خوردند و زدند همه تروریست ها را کشتند، پلیس فرانسه حتی یکی از بازیکنان بخت برگشته خود را که بد کلیک کرده بود را هم کشت، آنها با این جریانات کثیف وارد مرحله بعدی شده اند تا وابستگی و ذلت خود را به اربابانشان، دشمنان اسلام که پشت این جریانات کثیف پنهان هستند را نشان بدهند.
دشمنان کینه توز و بی مایه اسلام که نه قدری دارند و نه قیمتی، قصد دارند با جسارت به شخصیت برترین انسان روی زمین از اسلام تقدس زدایی کنند، آنها ناچارا اوج حقارت و خود کم بینی شان را در مقابل مسلمانان جهان و گسترش ارزش های اسلام ناب محمدی (ص) را بدینگونه به نمایش گذاشته اند، حقارتی که برخاسته از شکست سیاست های سلطه طلبانه آنها در برابر پیروزی های مقاومت در منطقه و رسوایی ادعاهای پوچ و دروغین حقوق بشر و آزادی ارزش های ضد فرهنگی، ضد مذهبی و تفرقه افکنانه آنها به ارزش های انسانی الهی مسلمانان است، تا با توهین و جسارت به پیامبر خاتم (ص) نیات شیطانی و شرورشان را به اثبات برسانند.
لعنت خدا بر آنها باد، چطور به پیامبری که مسلمانان و انسانها را جدا از نژاد و فرهنگ و زبان ، به پاکی، عدالت، نیکوکاری و همدردی فرا خوانده جسارت می کنند؟ این فطرت پاک محمدی است که انسانها را به توحید و معرفت ذاتی خداوند رهنمون می سازد همین سرشت همگانی است که انسانهای تشنه عدالت را از اندیشه های گمراه کننده نجات می دهد و پایه های تفکر غربی را به چالش می کشد.
جنگ حقیقی تمدن های هانتینگتون دور تازه ای از حملاتش را به برترین انسان روی زمین آغاز کرده است، و در نشریه فرانسوی شارلی ابدو با تاکید بر جمله ما کافر هستیم دور جدیدی از کاریکاتورهای موهن بر ضد پیامبر گرامی اسلام را در میلیون‌ها نسخه منتشر ساخته است، این حرامیان که به اعتقادات پاک دو میلیارد انسان توهین می کنند شیطان های انسان نمایی هستند که از طرف همه پیامبران و ادیان الهی مطرود و رانده شده اند و همان ادعای شیطان را دارند.
ماجرای بسیار مشکوک حمله چند تروریست به دفتر مجله فرانسوی شارلی ابدو که سابقه انتشار مکرر کاریکاتورهای توهین آمیز و سابقه جسارت به ساحت پیامبر رحمت حضرت محمد(ص) را دارد هیچ معنی جز عذاب الهی در همین دنیا برایشان نداشت، که باید به دست چند تروریست مهدورالدم دیگر به درک واصل می شدند.
هم اقدامات آنها در انتشار کاریکاتور موهن از پیامبر اسلام و هم ادعای مبارزه با تروریست های جنایتکار تکفیری که پیاده نظام خود سیاست های غرب هستند محکوم هستند،اینها اعتقادات به دو میلیارد مسلمان در جهان را که هدفش، یقینا به راه انداختن موج جدید اسلام هراسی پس از حوادث مشکوک یازده سپتامبر می باشد را همزمان با آغاز دور جدید توهین به مقدسات اسلامی، به بهانه حمایت از کاریکاتوریست های مجله شارلی ابدو فرانسوی به راه انداخته اند، آنها اسلام هراسی را با تروریست های اصطلاحا تکفیری شروع کرده اند.
هر ساله روز نهم دى ماه یادآور بصیرت و دشمن شناسى مردم بیدار و غیور ایران و حضور مجاهدانه آنها در صحنه است برای کوبیدن فتنه سازان تاریخ در هر مدل آن، روز نهم دى کوبیدن کسانی است که خداوند شان رای خودشان است و پیامبرشان سخن ناحق شان.
روز نهم دى حس وظیفه شناسی و موقعیت شاسی ملت ایران است که نباید به فراموشی سپرده شود و باید همه زوایا و شکل گیری این فتنه خطراک مورد نقد قرار بگیرد.
روز نهم دى تور ماهیگیری بزرگی بود تا همه دشمنان ریز و درشت نظام مقدس جمهوری اسلامی، و افراد و جریاناتی که سی سال در گوشه ها، پستوها، سوراخ ها، و انزواها بودند بیرون بیایند و به تور بیفتند، عده ای از این خود رای های خودسر از روی انتقام گیری، گروهی برای خیانت، عده ای برای فرصت طلبی، کسانی برای کارشکنی و براندازان نظام از همه نوع آن آمدند و فتنه را به رسمیت شناختند و از آن حمایت کردند.
روز نهم دى ثابت کرد که ملت ایران دشمنانی دارند که فقط به مرگ آنها رضایت می دهد، حال چطور می خواهیم از فراموشی و بخشش سران فتنه سخن بگویم، کسانی که معتقد بودند اجر مبارزه ما در فتنه88 ، از مبارزه قبل از انقلاب بیشتر است و هنوز هم خودشان و دوستانشان در خارج از حصر اعلام می کنند که بر مواضع قبلی خودمان پایبند هستیم .
این فتنه گران عوض بشو نیستند، برای عوض شدن باید چیزی در آدم بیدار شود و بفهمد که اشتباه کرده است، ولی سران فتنه اقدامات خود را اشتباه نمی دانند و برای همین هم حاضر نیستند اشتباه خود را بپذیرند و اعتراف کنند که تقلبی در کار نبوده است .
مردم ایران هرگز زخمهای فتنه88 را فراموش نخواهند کرد، مردم ایران همگام و همدل و با اطاعت کامل از ولی زمان خودشان، رهبری که اولویت های هر مرحله از نبرد را به خوبی می شناسد، چشم همه فتنه گران را کور می کنند.
ای امام غریب، ای امامی که نقطه عطف و عزت شیعیان هستی، ای حرم گل هشتم بوستان محمدی (ص)، ای امام رضای غریب(ع)، این روزها در بارگاهت میان حاجت و اجابت فاصله ای نیست، کرامتت کرامت همایونیست، و عطایت فراتر از قابلیت زائرانت، دیر بازیست که دلهای عاشق را پناهگاهی، و این روزها، خدا در مرقــد مطهر حضرت امام رضا (ع) خیلی نزدیک است، مشهد این روزها قبله گاه دل هاى مشتاق و عاشقان دلدادهِ آقا امام رضا (ع) است، این روزها مشهد از کران تا بی کران عالم عشق است.
یا امام رضای غریب، این روزها مشهد مقدس، هر کوی و برزنی در عزای توست، هنگامی که زائر تو پا به حَرَمَت می گذارد، و دیدگانش به گنبد طلا و گلدسته های حرم وبارگاه با شکوهت می افتد، ناخوادآگاه با چشمانی اشکبار، دست ادب بر سینه گذاشته زیر لب سلام می دهد، یا ابن رسول الله، ای آقای ما، می دانی که همه ایرانیان و شیعیان مخلصت در تمام جهان علاقه دارند، این روزها در کنار تو، و دست در روی ضریح مقدست بگذارند، تا دل های پر درد و شکسته خود را بی واسطه با آقایشان تسلی بدهند.
مولا و صاحب ما، هر وقت خواستیم چیزی بگوییم خجالت کشیدیم، ابهت حرم ات، زیبایی بارگاهت، تقدس نگاهت، ما را از گفتن حرفمان عاجز کرده است، چقدر زیباست گنبد زرد طلایی ات، که از دور حکایت می کند که در این شهر عزیزی از دردانه های زهرا (سلام اله علیها) مهمان است.
ای مولای ما ای امام غریب، زائر تو در این روز وقتی به اطراف خود می نگرد، سراسر عطوفت و بخشش می بیند، زائرت می خواهد از این خوان گسترده بهره ای برگیرد، تا شاید مرهمی بر دل زخمی و قلب شکسته اش باشد، زیرا اگر گناه کارترین هم باشد، در این مکان راهی برایش تا ابدیت باز است، آقا جان تو خود میزبان میلیون ها زائری هستی که به سوی تو می شتابند، ما را نیز شفاعت کن، زائرانت می خواهند با زیارتت و نوای نقاره خانه حرمت آرام گیرند، و با آب سقاخانه ات، سلام و صلواتی بر امام حسین (ع) و یارانش فرستاده، از تو طلب شفاعت کنند.
این ایام جانگداز، سالروز رحلت حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی صلوات اله علیه، زیباترین، کامل ترین و برترین انسان در عالم آفرینش است، که عصاره خلقت و قاموس تمامی ارزش هاست، حضرت محمد (ص) وارث فضایل و برتری های تمام انبیاست، و خداوند در مقابل معرفت و بندگی اش، او را بر جهانیان سروری داد، و به حریمی برد که جبرئیل امین، توان پر کشیدن بدان سوی را نداشت.
حق تعالی آن عزیز ارزشمند و با برکت را از میان امّی ها برانگیخت اما بشر تا ابد در مقابل علم خدادادی او امّی است، وجود شریف، ارزشمند و با برکت رسول خدا (ص)، و نیاز انسان های امروز و فردا به پیامبر اکرم (ص)، و درس ها و آموزه های ایشان، پایان ناپذیر است، آن بزرگوار، واسطه ابدی نزول فیض و برکت الهی است.
اگر بخواهیم از بزرگترین مصیبت تاریخ بشریت از اول هستی تا پایان جهان نام ببریم باید از رحلت جانگداز حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله) نام برد چرا که در روز رحلت پیامبر اسلام بزرگترین مصیبت برای جهان اسلام اتفاق افتاد و با وفات آن عزیز بزرگوار ریسمان اتصال بین خدا و انسان قطع شد.
رحلت پیامبر (ص) قطع ارتباط وحی با زمین و خسرانی عظیم و مصیبت بزرگ و فاجعه ای جبران ناپذیر برای بشریت بود، مصیبت رحلت پیامبر(ص) این برکت بسیار ارزشمند خداوند بر انسان، نه تنها برای مؤمنان و محبان آن حضرت جانگداز بود بلکه عالم انسانیت و جهان بشری از فیض وجود آن خورشید هدایت و رحمت محروم شد .
غمبارترین لحظه تاریخ بشری در این روز این گونه رقم خورد، که برترین خلق خدا این گونه خاک را به سمت افلاک بدرود گفت، و جهانیان را عزادار خویش کرد، رحلت پیامبر اکرم (ص) بی تردید بزرگترین مصیبت بر هستی بشریت بود، و عالم انسانی با رحلت جانگداز آن حضرت چیزی را از دست داد که با مرگ هیچکس چنین مصیبتی اتفاق نخواهد افتاد.
اربعین حسینی از راه رسیده است و چهل شبانه روز است که آب از گلوی حضرت زینب (س) پایین نرفته، او هوای اسارتی را نفس می کشد که چهل سال شکسته ترش کرده است، در این چهل روز زینب و امام سجاد (ع) و اهل بیت پیامبر (ص) و تمام مریدان راه امام حسین در سوگ ابرمردی نشسته اند که حیات اسلام مدیون بدن تکه پاره اوست، اینک چهل روز از غروب غم شهادت شقایق ها می گذرد و سهم خاندان اهل بیت پیامبر، اسارت، عطش، غربت، زنجیر، بیدادگری و بیدارگری بوده است.
و تو ای زینب قهرمان سلام الله علیها، تو می شناسی آب نفرین شده ای که محکوم معامله شوم دنیا پرستان شد، تو دیده ای گودال خونینی را که در گودی چشمانش یادگار هزاران نگاه پریشان را ترسیم می کرد، تیغ بود و شمشیرهایی که برای انداختن قامت حق بر زمین فرود می آمدند و نفس های کام خشکیده‌ای، که حقیقت، تشنه رسالتش بود، زلالی اشکهای عباس را زمانی که آبهای مشک بر زمین ریخت و تمنای مشک های سوراخ، که آب آخرین بهانه اش بود، تو دیده ای گرمای دستانی که آرزوی سقایی داشت، و از شرم چشمان منتظر کودکان، به خواب آب ها رفت، و به وعده گاه برنگشت، آسمانی که برای همیشه تاریخ با عظمت این فاجعه سیاهپوش شد.
ای زینب قهرمان ای زبان علی در کام، ای رسالت حسین بر دوش، ای تبلور صبر علی و تجسم عصمت فاطمه، ای خطبه گویای رشادت و حقانیت حسین، ای که از کربلا می آیی و پیام شهیدان را در میان هیاهوی همیشگی ستم کاران تاریخ به گوش جهانیان می رسانی.
حضرت زینب سلام الله علیها با تمام روح لطیفش اوج هر سختی را چشیده، اما زیبا و پرمنطق در کوفه و شام سخن می راند، چنان که قلب‌های خفته را بیدار می کند و کم است مسلمانی در شامات که اسلامش را مدیون روشنگری زینب (س) نباشد، پیام زینب در شام از آن چه یزیدیان شرم زده هراس داشتند بالاتر و رساتر بود، آب معرفت بود بر آتش جهل و گناه.
