طلبه ای که بنده خدا بود و فقط برای خدا سر خم کرد و به عرش رسید و شاهنشاهی که بنده غیر خدا بود و برای غیر خدا سر خم کرد و به حضیض ذلت کشیده شد، تفاوتشان در نوع سر خم کردنشان بود یکی برای خدا و دیگری برای غیر خدا .
حضرت محمد مصطفی (صل اله علیه و آله و سلم) عرش نشینی بود که آمده بود تا فرش نشینان را هم با خود به عرش ببرد حق تعالی آن عزیز ارزشمند و با برکت را از میان امّی ها برانگیخت اما بشر تا ابد در مقابل علم خدادادی او اُمّی است، عزیزی آمد که با آمدنش شعر بشریت شعور پیدا کرد، او مهربان بود امین بود پاکدامن و عفیف بود، شجاع و دلاور بود دوستدار مستمندان و یتیمان بود او به لبخندی هر تنابنده ای را بنده خود می کرد، هر چه داشت با مستمندان قسمت می کرد، فقط یکی از بزرگترین دستاوردهای حضرت محمد (ص) که تا آن زمان هیچ کسی نیاورده بود نعمت بزرگ خواندن و نوشتن و عالم گیر کردن علم و دانش درجهان آن زمان برای همه مردم عادی بود و اگر میلیاردها انسان عشق حضرت محمد (ص) را در دل دارند به این خاطر است که او هیچ وقت از شمشیر برای پیشبرد کارهایش استفاده نمی کرد برای همین هم هیچ پادشاه و امپراطوری قدرتمندی در تاریخ جهان نیست که همچون آن عزیز مورد اطاعت و احترام قرار گرفته باشد.
از زمان آدم ابو البشر تا زمانی که اسرافیل در صور بدمد کسی به منزلت حضرت محمد (صلوات اله علیه) نمی رسد و وجود اقدسش یگانه منبع فیض است و منجی آدمیان از ظلمات جهل.
امام حسین (ع) : آیا نمی بینید که به حق عمل نمی گردد و از باطل دست نمی کشند اکنون باید هر انسان مومنی که در راه خدا گام بر می دارد به دیدار خداوند مایل باشد و به جهاد در راه خدا بشتابد من هم اکنون مرگ را جز سعادت و زندگی با ستمگران را جز مایه دلتنگی نمی بینم.
و اندر آنجا که باطل امیر است و اندر آنجا که حق سر به زیر است و اندر آنجا که دین و مروت پایمال و زبون و اسیر است راستی زندگی ناگوار است مرگ بالاترین افتخار است، و اندر آنجا که از ظلم و بیداد می کشد قلب مظلوم فریاد و اندر آنجا که ظالم به مستی بر سر خلق می کوبد آزاد مهر به لب نهادن گناه است خاموشی بدترین اشتباه است این اساس و مرام حسین است روح و رمز قیام حسین است، یا که آزادگی یا شهادت حاصلی از کلام حسین است شیعه او همین سان غیور است که تا ابد از زبونی به دور است، شیعه و تن به بیداد دادن! شیعه و مهر بر لب نهادن! شیعه و در مذلت فتادن! شیوه شیعه هرگز نه این است شیعه نبود هر آن کس چنین است زآن شهید سر از دست داده زآن فداکار در خون فتاده جاودان آید این بانگ پر شور لا اری االموت الا سعاده.
مرگ بر آمریکا شعار نیست شعوری سیاسی است نیاز زمانه ما و باور آزادگان جهان است یک عقیده و هشداری دائمی برای آگاهی و هوشیاری مستمر در مقابل آمریکای جهانخوار و توطئه های این کشور علیه مردم مظلوم ایران است، فریاد دادخواهی مردم دشمن شناس ایران در گوش دنیاست مرگ بر آمریکا فرو ریختن خط دفاعی آمریکا و ضربه زدن به سلطه گری مزورانه آنهاست و تا آمریکای متجاوز و صهیونیست پرور هست مرگ بر آمریکا هم هست چرا که مرگ بر آمریکا تداعی کننده نابودی اسرائیل است، بعضی از کسانی که از روی سازش وادادگی یا خیانت و انتقام خواهان رابطه با آمریکا هستند و شعار مرگ برآمریکا را برنمی تابند دندان دردِ ملت انقلابی ایران هستند و دیدیم که در مذاکره با آمریکائیان مولودی به دنیا آوردند به نام برجام که فرزند حیلت و حماقت بود فهمیدیم که دولتمردان غیر انقلابی و تکنوکرات چندان به کار مردم و انقلاب نمی آیند دانستیم که یار امام راحل بودن دلیلی بر گمراه نشدن بعضی از آقایان کدخدا باور پذیر نیست.
روز سیزده آبان نماد استکبار ستیزی مردم ایران است روز برائت از کفار است با فریاد مرگ بر آمریکا، آمریکائی که نمادِ نفرت مردم ایران از جنایات ها، شقاوت ها و ددمنشی های آنهاست و خاطرات آن هنوز هم برای مردم ایران آزار دهنده است.
همه با هم در راه پیمائی سیزده آبان امسال: مرگ بر آمریکا
اربعین است و اهل بیت پیامبر (ص) بعد از چهل روز به کربلا رسیده اند چهل روز از اشک های کربلا می گذرد اشکی هایی که حاوی پیام فتح و جوانمردی اند، زینب (س) و امام سجاد (ع) با اسرای اهل بیت پیامبر (ص) آمده اند تا احیاگر پیام نامیان کربلا باشند.
این چهل روز زینب و امام سجاد (ع) و اهل بیت پیامبر (ص) و تمام مریدان راه امام حسین در سوگ ابرمردی نشسته اند که حیات اسلام مدیون بدن تکه پاره اوست، چهل روز از غروبِ غمِ شهادت شقایق ها می گذرد و سهم اهل بیت پیامبر(ص) اسارت، عطش، غربت و بیدارگری بوده است.
ای زینب قهرمان، ای زبان علی در کام و ای رسالت حسین بر دوش، تو می شناسی آب نفرین شده ای که محکوم معامله شوم دنیا پرستان شد، تو دیده ای زلالی اشکهای عباس را زمانی که آبهای مشک بر زمین ریخت و تمنای مشک های سوراخ که آب آخرین بهانه اش بود گرمای دستانی که آرزوی سقایی داشت و از شرم چشمان منتظر کودکان به خواب آب ها رفت و به وعده گاه برنگشت آسمانی که برای همیشه تاریخ با عظمت این فاجعه سیاهپوش شد.
اگر خون حسین (ع) و یارانش در عاشورا به زمین ریخت ولی با صبر زینب (س) در اربعین معنا یافت، حضرت زینب (س) سرافراز و صبور با فریاد رسای مرتضی گونه اش همه ظلم را تحقیر کرد و تاریخ را به اعجاب و تحسین وا داشت، چنان زیبا و پرمنطق در کوفه و شام سخن گفت که قلب های خفته را بیدار کرد و با اسارت آزادی بخش خویش دفتر ننگین بنی امیه را در پیشگاه عقل همه فرزانگان عالم گشود، صدایش زلزله وار بنیانِ شام را لرزاند سخنان زینب (س) در کاخ یزید و در میان مردم شامات از آن چه یزیدیان شرم زده هراس داشتند بالاتر و رساتر بود آب معرفت بود بر آتش جهل و گناه ، و کم است مسلمانی که در شامات مسلمانی اش را مدیون حضرت زینب (س) نباشد.
گاهی رنج و زحمت زنده نگه داشتن خون شهید از خود شهادت کمتر نیست و رنج چندین ساله حضرت زینب (س) و امام سجاد (ع) از این قبیل است حضرت زینب سلام الله علیها فصاحت و بلاغت را از علی (ع) نجابت را از فاطمه (س) صبر و شکیبایی را از حسن (ع) و مظلومیت در عین ایستادگی را از حسین (ع) آموخته بود چنان که خاطره حماسه آفرینی هایش زینت بخش تاریخ کربلاست.
اینک تاریخ آمده است تا بعد از چهل روز همراه زینب (س) بغضش را بترکاند کاروانیان خاک کربلا را بر سر می ریزند و زینب (س) در جستجوی گم شدگانش خاک کربلا را می بوید، هوا را با تمام احساس خسته اش لمس می کند تا جای قامت علی اکبر، دستان عباس، حنجره علی اصغر و سر حسین (ع) را پیدا کند، زمین زیر پای زینب شرمنده نگاه زینب است، زینب تمام یادگار کربلا را با کاروان صبرش برای زیارت شهدای کربلا آورده است تا بعد از چهل روز بوی برادرش را نفس بکشد تا محکمتر و استوارتر از پیش خطبه هایش را با تمام وجود فریاد بزند.
حضرت زینب (س) خسته است در گوشه ای می نشیند آفتاب رمقی ندارد گویی از غروب غریبانه‌اش در روز عاشورا دیگر طعم طلوع را نچشیده است اوج نگاه زینب (س) حادثه دشت نینوا را دنبال می کند و گوش صحرا سنگ صبور نجوای آرامش او می شود و گویی لحظه ای چشمانش برق آفتاب را چون شاهدی روشن نشانه می رود، زینب (س) بلند می شود و هم چنان واژه های گفته و ناگفته خویش را بر دوش خستگی هایش می گذارد و باز هم می ایستد، دشمنان اهل بیت (ع) رعب این ایستادگی ها را بارها تجربه کرده‌اند.
نظام های سلطه گر جهانی بعد از انقلاب اسلامی در ایران و خارج از ایران برای دو جریان برانداز در جمهوری اسلامی ایران شامل افراد و جریانات تکنوکرات های کارگزارانی و جریان چپ اصلاحاتِ آقایان هاشمی و خاتمی مجامع فرهنگی تاسیس می کنند و به بهانه های مختلف این افراد را به پول و موقعیت و شهرت می رسانند و در سایه همین اقدامات و با همکاری همین افراد خیلی از جوانان نخبه کشور را از ایران خارج می کنند.
این سلطه گران از سیصد سال قبل به این طرف برای سلطه بر کشورهای مسلمان سالها زبان عربی آموختند تا بتوانند بر مفاهیم کتاب مسلمانان مسلط شوند، آنها فهمیدند که در اعصار مختلف آیات این کتاب را گروهی از عالمان و روحانیان تفسیر می کردند و پی بردند که اکثریت روحانیون آگاه و متعهد هوشیاری لازم را برای مبارزه با سلطه گرانِ غارتگر دارند، لذا اول سراغ برخی از دولتمردان و سیاسیون بی کفایت و غیر متعهد که تشنه قدرت و ثروت بودند و ضعف شخصیتی داشتند رفتند و آنها را تحت عنوان شبه روشنفکران لیبرال زیر نفوذ و تسلط خود گرفتند.
این سلطه گران با دست بردن در جیب کشورهای جهان سوم به پیشرفت و ثروت رسیدند و اکنون با نفوذ در همان کشورها ادعا می کنند اگر شما هم می خواهید مثل ما اروپائی شوید و پیشرفت کنید باید اول فرهنگ ما را بپذیرید آنها با ادعاهای واهی حقوق بشری و دموکراسی و بی حجابی و همجنس گرایی و FATA و سند2030 و امثالهم خود را برتر از انسانهای دیگر نشان می دهند تا اراده برخی از مسئولان ضعیف را در درون دولت ها و پارلمان ها تحت تسلط خود بگیرند، هر زمانی هم که با تهدید و قدرت نظامی و تحریم ها نتوانستند به اهداف شوم خود برسند با حیله گری از طریق مذاکرات و توافقات و با همکاری موثر همین لیبرال ها اهداف خود را محقق می کنند.
ولی اگر نظام سلطه با همکاری همین نفوذیهای خود در درون دولت و مجلس ایران صد تا سند FATF دیگر را تصویب کنند ولی آنها باید بدانند تا زمانی که روحانیت در این مملکت اعتبار دارد این افراد برای اروپائی کردن ایران با مشکل مواجه خواهند بود چرا که روحانیون آگاه و مبارز قرنهاست که عقل و هوش توده مردم ایران بوده اند و اگر رسانه های جهنمی آنان به روحانیون و علما توهین و آنها را آخوند و شیخ و ملا و عقب افتاده می نامند به این خاطر است که اکثریت قریب به اتفاق روحانیون و علما در همه زمینه ها اهل علم و دانش روز بوده اند از ابوریحان بیرونی، محمد زکریای رازی (کاشف الکل)، ابو علی سینا، خواجه نظام الملک، غیاث الدین جمشید کاشانی (ریاضی دان بزرگ جهان) و خیلی علما و روحانیون دیگر همه لباس اهل علم که همان لباس روحانیت است را بر تن داشتند.
نظام سلطه را با تمام ابعاد و لایه هایش بشناسید و اهداف و راهبردهای واقعی آن را تحلیل کنید و برای رویارویی با آن، تمام ظرفیت های خودتان را به کار بگیرید و در این مسیر به وعده‌های خداوند اطمینان داشته باشید. مقام معظم رهبری امام خامنه ای(حفظ اله) (1392/11/23)
در تاریخ انقلاب اسلامی ایران روسای جمهوران زیادی آمدند و رفتند بعضی از آنها توانستند وظیفه انقلابی مردمی خود را با اقتدار و احترام به اتمام برسانند، بعضی ها هم یا شهید شدند یا قهرمان شدند یا فراری و خائن شدند و نیز رئیس جمهورانی هم بودند که یا بی آبرو شدند و مُردند و یا اینکه مُردند و آبرویشان هم رفت.
آقای روحانی نانی بود که آقایان رفسنجانی و خاتمی در سفره مردم ایران گذاشتند مردم تا زنده اند آنها را نمی بخشند زشتی عمل آنها در قبال تحمیل آقای روحانی به ملت ایران کمتر از زشتی قرارداد ترکمانچای نبود تحمیل حسن روحانی توسط این آقایان سیلی به آزادی و حُریت ایرانی بود، سیلی به انقلاب و ارزش های اسلامیِ بود.
آقای روحانی فکر می کند آقایان رفسنجانی و خاتمی با آن همه قلدری و دیکتاتوری جز عقب انداختن تحقق اهداف انقلاب کاری دیگری انجام دادند؟ خیر، این آقایان نئولیبرالی وقتی یقین حاصل کردند با رسانه های داخلی و خارجی خودشان می توانند مردم را در ناآگاهی نگه دارند رای به براندازی دادند، و برای این کار به یک دیکتاتور مثل آقای روحانی نیاز داشتند دیکتاتوری که می دانستند به محض قدرت گرفتن، علیه انقلاب سرکشی خواهد کرد، که کرد ناآگاهی مردم نیاز همیشگی آنها برای به قدرت رسیدن است.
بعد از سال 1368 طیف خاص رفسنجانی ها بلافاصله قدرت را در قوه اجرائی ریاست جمهوری اسلامی ایران به دست گرفتند نود درصد آن جوانان، همین دولتی های پیرمرد امروز هستند که تمامی نسخه های اقتصادی شان را نسخه های نئو لیبرالی قرار دادند و همین حلقه دقیقا امروز سر پلِ تمام ساختار اقتصادی ایران شده است، تحت عنوان دولتی شدن بخش زیادی از کارخانه های ما دولتی شد و مدیریت اش دست اینها افتاد.
سی سال است تفکر فاسد این افراد قدرتمند به مانع اصلی تفکر انقلابی و روحیه جهادی تبدیل شده و امروز این تیم بدترین گونه های مدیریتی را اجرائی می کند از بازار بی در و پیکر ارز و گرانی های وحشتناک و تورم های فلج کننده که این روزها فاجعه آفرین شده است.
راز انتخابات و تغییر رئیس جمهوری در ایران رازی است که به این زودی ها برملا نمی شود، چرا، چون وارثین نئولیبرال ها عمدتا تندروهای چپ دیروز یا نیروهای خودسر اول انقلاب هستند و یا غیر انقلابیون مسئله دار شامل اصلاحاتی ها، احمد باطبی ها و کارگزارانی ها و اعتدالی ها هستند، همگی اینها میراث آقایان رفسنجانی و خاتمی اند که برای حذف انقلاب و تشکیل دولتی لیبرالی به سبک اروپائی، قوه اجرائی کشور را در جهت مخالف اهداف انقلاب بر کشور مسلط کردند، آقای روحانی آنها را باور کرد و سنگ بنای دولت لیبرالی را گذاشت ولو تحت لوای راه امام و انقلاب، حالا آقای روحانی اگر به ولی نعمتان خودش متهم نشود این راز را حفظ خواهد کرد.
