سفارش تبلیغ
صبا ویژن
 
[ و او را از ایمان پرسیدند ، فرمود : ] ایمان ، شناختن به دل است و اقرار به زبان و با اندامها بردن فرمان . [نهج البلاغه]
 
امروز: چهارشنبه 103 آذر 14

اربعین حسینی در راه است و عرق شرم بر پیشانی انسانیت نشسته است بشریت از وجود خویش خجالت زده است جهان دیگر نای تپیدن ندارد مظلومیت عباس و اقتدار علی اصغر غیرت آسمان را نشانه رفته است آفتاب بیرحمانه بر سر بر نیزه امام مظلومیت خیره شده و زمین چقدر گستاخانه هنوز به زندگی ادامه میدهد در این چهل روز نخل های کمر خمیده هم استقامت حسین را تحسین کرده اند سراسر خاک کربلا پر از گلبرگ‏هاى خونین و پاره‏اى است که از هر سو لبیک یا حسین را فریاد ‏میزنند کدام واژه میتواند زلالی وصداقت اشکهای عباس در زمان ریخته شدن آبهای مشک بر زمین نینوار را بازتاب دهد چهل روز است که هنوز اندوه و غم دیوارهای کوفه را میلرزاند از آن روز که حسین طنین صدای هل من ناصر ینصرنی سر داد هنوز کائنات ‏میلرزند در این چهل روز چهل بار کوهها پژواک مظلومیت خون حسین را برگردانده اند کاروان خیمه‏های سوخته در چهلمین روز غیرت و مردانگی بازگشته‏اند و این دل بی قرار زینب است که میخواهد پیراهن کهنه و خونین حسین علیه‏السلام را بر سر و روى خویش بنهد و گریه‏ها و بغض های فرو خورده چهل روزه‏اش را یک ‏جا فریاد بزند.

اگر عاشورا زمانه خون و ایثار بود اربعین زمانه تبلیغ و پیام است در عاشورا حسین علیه السلام با تاریخ سخن گفت و در اربعین تاریخ پای درس حسین علیه السلام نشست ، عاشورا روز کاشتن خون خدا در کویر جامعه ظلم زده است و اربعین آغاز برداشت نخستین ثمره آن است آری اربعین فرصتی برای اعلام همبستگی با عاشوراست.

چیزی از خاکستر خیمه‏ها نمانده باد همه را به تاراج برده است زینب آمده است تا صبر تاریخ باشد او پیام آور کربلاست بر صراط مستقیمش، زینب میداند اگر عاشورا روز عشق بازی شهدا در محضر حق با سرهای بریده و بدن های متلاشی شده بود این روزها روزهای مصیبت و تنهایی و اسارت زن ها و بچه هاست این روزها ، روزهای دل بی قرار زینب است زینب آمده است تا بعد از چهل روز بوی برادرش را نفس بکشد تا محکم‏تر و استوارتر از پیش خطبه‏هایش را با تمام وجود فریاد بزند تا به بقیه رهروان راه حسین گوشزد کند که راه فنای ظالم و شکستن ستمکار به فدایی دادن و فدایی شدن است و امام حسین با قیام خود در مقابل طاغوت درس سازندگی و کوبندگی به بشریت داد حالا دیگر نوبت حضرت زینب (س) است که علم ‏های افتاده را برافرازد.

چهل روز گذشته است حقیقت عریان تر و زلال تر از همیشه از افق سر برآورده است کربلا به بلوغ خویش رسیده است و جوشش خون شهیدان خاشاک ستم را به بازی گرفته اند خونی های پاکی که آن روز در غریبانه ترین غروب در گمنام ترین زمین و در عطشناک ترین لحظه خاک کربلا را رنگین میکرد در آوندهای زمین جاری شد و رگ های خاک را به جنبش و جوشش و رویش خواند.

حال که تقدیر پروردگار برای نشان دادن صراط مستقیمِ بر مصیبت و اسارت آل الله تعلق گرفته است اکنون خون حسین این امانت الهی در دستان امام سجاد علیه السلام و عقیله ی بنی هاشم است پیش از ظهر آن روز عاشورا حسین بارها با خواهرش زینب در مورد حوادث آینده گفتگو کرد او را به صبر در برابر اراداه الهی توصیه می کرد چرا که انوار خون حسین علیه السلام باید آینده ی تاریخ بشریت را روشن و الهی کند ولی این خون نیاز به روشن گری دارد و چه کسی بهتر از شیرزن بنی هاشم شیر دختر فاتح خیبر و خواهر امام حسین (ع) زینب کبری علیها السلام میتواند این پیام را به گوش جهانیان برساند.

صبر و مصیبت زینب چیز دیگری است زینب خردسال رحلت بزرگترین مرد تاریخ را دید شهادت خیرالنساء را از نزدیک لمس کرد شریک غم درد و رنج تنهایی پدر بود و تازه این پایان مصیبت های زینب نبود او باید قبل از ظهر عاشورا چیزهای دیگری را میدید تا برای این پیام حسینی آمادگی داشته باشد او فرق شکافته ی قسیم جنه و نار را دید او باید می دید بعد از شهادت پدر بر سر منبرها و در مسجدها امیر مومنان حضرت علی (ع) را لعن می کنند و دشنام می دهند او باید غریبی برادرش حسن و بی وفایی یارانش برادرش را ببیند او باید در تشت جگر تکه تکه شده امام حسن را ببیند که پیامبر امت او را سرور بهشتیان نامید او باید تیرباران شدن تابوت صراط مستقیم را هم مشاهده کند همه ی این ها از زینب کوهی ساخت که بتواند بار مصیبت عظمی را تحمل کند حسین جان مصیبت تو چقدر عظیم بود که شیرزن بنی هاشم با این همه مصیبت ها بعد از ظهر آن روز قدش خمیده شده بود و موهایش سفید شده بود ضربان قلبش با حسین حسین می تپید تا هر چه زودتر از این کره ی خاکی رخت بربندد و به سالار و محبوبش برسد.

آن گاه که خیمه ها در رقص شعله ها گم شدند دشمنان همه چیز را تمام شده انگاشتند و به جشن و سرور پرداختند و نوازندگان دست افشان و پایکوبان در کوچه های کوفه به انتظار کاروانی نشستند که با هفتاد و دو داغ ، با هفتاد و دو پرچم ، با شکسته ترین دل و تاول زده ترین پا به ضیافت تمسخر و طعنه و خنده میآمدند و زینب در حالی که سر برادرش و یاران برادرش در جلوشان بود مواظب بود کسانی که به بچه های اهل بیت پیامبر غذا و خوردنی میدهند سریع غذا را از بچه ها بگیرد و به خود مردم برگرداند و بگوید صدقه بر ما خاندان اهل بیت حرام است مأموریتی که حضرت زینب در کربلا و شام در مدت چهل روز آغاز مأموریت به عهده داشت بسیار سخت و مهم بود وقتی زینب و اسیران مأموریت ابلاغ رسالت عاشورایی را به عهده گرفته بودند از نظر روحی بسیار متزلزل بودند دشمن در اوج مستی و غرور بود که با کشته شدن دشمن به دست آورده بودند و اهل بیت زنان و فرزندان اسیری بودند که کشته شدگان در پیشاپیش ایشان در حرکت بود با این همه شکست این پیروزی می بایست در همان روز آغاز می شد و مأموریت آن بود که آنان را از اوج قدرت به حضیض ذلت بکشاند این گونه است که حضرت زینب(س) در همان آغاز حرکت عملی تبلیغی خویش را شروع می کند و سخنانی را در قتلگاه بر زبان می راند که دل های شاد را غمگین و مغروران پیروز را خوار می گرداند آنانی که دست پر به خود نگریستند دستان خویش را تهی یافتند و شرمسار از خود و خدا و زن و بچه خویش گشتند.

امشب چهل شب است که آب از گلوی زینب پایین نرفته غم بر تارک دلش می‏وزد و هوای اسارتی را نفس می‏کشد که چهل سال شکسته ‏ترش کرده است دلم دیگر از داغ علی اصغر مرده است حالا چگونه این دل میتواند در تولد دوباره زمین لبخند بزند؟ کدام تولد؟ کدام زندگی؟ کدام امید ؟ اصلا مگر میشود بعد از حسین به زندگی ادامه داد؟ در این چهل روز زینب و امام سجاد (ع) و تمام مریدان راه امام حسین در سوگ ابرمردی نشسته اند که حیات اسلام مدیون بدن تکه پاره اوست اینک قریب چهل روز از غروب غم فزای شهادت شقایق‌ها می‌گذرد اسارت، سیلی، غربت، فریاد و بیدارگری سهم خاندان اهل بیت پیامبر است. 

زندگی ما بعد از حسین عین محکومیت است ای کاش از خجالت آب میشدیم تا هیچ گاه روی سیاه ما بر نگاه مادرش زهرا نیفتد آخر هیچ جای دنیا این رسم امانت داری نیست هیچ جای جهان این رسم ارباب و بندگی نیست بیایید به تمام دنیا فخر بفروشیم برای داشتن چنین اربابی بیایید آن طور که باید لطفش را پاس داریم و حرمتش را نگاه داریم کربلا این بیابان خشک و بی‌آب دریای انسانیت و کمال است اقیانوس بی کرانه‌ای است که در آن گوهر همه عظمت‌ها و خوبی‌ها به رنگ مظلومیت یافتنی است امام حسین علیه السلام خونش را به آستان الهی هدیه داد تا بندگان را از ظلمت جهل و نادانی و حیرت گمراهی رهایی بخشد.

عزاداران سیدالشهدا دوستداران جگر گوشه رسول خدا بشتابید ، بشتابید همگام با اهل بیت رسول خدا همگام با عزاداران و دلسوختگان حسینی با پای پیاده به کربلای معلی برویم و همنوا با امام زمان ارواحنافداه با ذکر لبیک یا حسین به زیارت اربعین سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام نائل شویم.

تکریم اربعین حسینی رمز تداوم عاشورا است و گرامیداشت اربعین و تعظیم شعایر دینی رمز پویایی همیشگی نهضت پربار حسینی و اعلام پای بندی به مکتب سرخ عاشوراست اگر پیشوایان معصوم ما به برگزاری مراسم عزاداری، نوحه خوانی و مرثیه سرایی تأکید بسیار داشته اند و اگر برای گریاندن و گریستن، زیارت کردن و نماز خواندن بر تربت امام حسین هفت ثواب و فضیلت های فراوانی بیان کرده اند به دلیل همین آثار بالنده معنوی و عاطفی است که در روح مسلمانان آزاده بر جای می گذارد.

حیات جاودانی جامعه ایرانی اسلامی ما در گرو پیروی از این درس بزرگ است مباد که ما هم هر چه را که رشته ایم با غفلتی ساده اما به واقع مرگبار یکباره پنبه کنیم بجاست که به یاد آوریم در هر دورانی این حق گویان و حق طلبانند که خود و فرهنگ و آیین شان را جاودانه می سازند و برای فریبکاران جز بدنامی چیزی باقی نمی ماند امید است که میراث داران شایسته آیین شیعه باشیم.

 


 نوشته شده توسط داریوش احمد رضا بهمنیار در دوشنبه 91/9/20 و ساعت 4:47 عصر | نظرات دیگران()
درباره خودم

منطقه و بیداری اسلامی
داریوش احمد رضا بهمنیار
سی و پنج سال قبل امام خمینی (رضوان الله تعالی) از میان ما رفت ما مردم ایران با شکوهی بزرگ و بی نظیر او را تشییع کردیم و به خاک سپردیم ولی این اندوهی بزرگ بر دل هایمان برجای گذاشت اندوهی برای ما و شادی برای او، چرا که مرگ حق است و بازگشت به سوی پروردگار، اما ما مردم ایران مومن ترین بنده خدا در زمان معاصر را از دست دادیم. همه ما روزی از این دنیا خواهیم رفت و بیشتر گناهان ما از آنجاست که این واقعیت بزرگ یعنی مرگ را فراموش می کنیم هزاران انسان از اول پیدایش آمدند که حال نشانی از آنان نیست برخی انسان ها به راه راست هدایت یافتند و برخی نه، چند صباحی دیگر قطعا هیچکدام از ما نیز در این دنیا نخواهیم ماند و به سرای دیگر خواهیم رفت پس باید بکوشیم در کار نیک که تنها چیزیست که با خود خواهیم برد و از تاریخ عبرت بگیریم که کسانی که از گذشتگان خود پند نگیرند خود عبرت دیگران خواهند شد. این که بر رفتن امام راحل بگرییم موجه است اما این تمام دِینِ امام راحل بر گردن ما نیست بلکه تداوم و ماندن در راه او که راه خداست اصل است اینک حضرت آیت الله خامنه ای (مد ظله العالی) رهبر عظیم الشأن مسلمانان جهان و جانشین امام راحل، راه او را که همان راه خداست را ادامه می دهند و مسلمانان همه عالم را بر زمین سرافراز خواهند ساخت تا نظام جمهوری اسلامی به عنوان یادگاری در تاریخ بشر از حکومت مقتدر الهی بر زمین باقی بماند. باید راه واقعی امام راحل را ادامه داد امامی که خود را در محضر خدا می دید استقلال و منیَتی نه برای خود و نه برای دشمنان خدا نمی دید برای کدخداها کمترین حیثیتی قائل نبود لذا نه می ترسید، نه مأیوس می شد و نه هرگز دچار غرور می گشت، امام می گفت مسلمانان یک هدف مشترک دارند که می توانند با هم به آن هدف برسند امام به جهانیان فهماند که تنها اسلام است که مایه سعادت بشر است و پیروزی واقعی وقتی است که اسلام با همه ابعاد و احکامش در ایران پیاده شود و پیروزی نهایی زمانی است که اسلام در همه اقطار عالم حکومت کند.

آمار وبلاگ
بازدید امروز: 145
بازدید دیروز: 185
مجموع بازدیدها: 389665
جستجو در صفحه

لوگوی دوستان
خبر نامه
 
وضیعت من در یاهو