اربعین حسینی از راه رسیده است و چهل شبانه روز است که آب از گلوی حضرت زینب (س) پایین نرفته، او هوای اسارتی را نفس می کشد که چهل سال شکسته ترش کرده است، در این چهل روز زینب و امام سجاد (ع) و اهل بیت پیامبر (ص) و تمام مریدان راه امام حسین در سوگ ابرمردی نشسته اند که حیات اسلام مدیون بدن تکه پاره اوست، اینک چهل روز از غروب غم شهادت شقایق ها می گذرد و سهم خاندان اهل بیت پیامبر، اسارت، عطش، غربت، زنجیر، بیدادگری و بیدارگری بوده است.
و تو ای زینب قهرمان سلام الله علیها، تو می شناسی آب نفرین شده ای که محکوم معامله شوم دنیا پرستان شد، تو دیده ای گودال خونینی را که در گودی چشمانش یادگار هزاران نگاه پریشان را ترسیم می کرد، تیغ بود و شمشیرهایی که برای انداختن قامت حق بر زمین فرود می آمدند و نفس های کام خشکیده‌ای، که حقیقت، تشنه رسالتش بود، زلالی اشکهای عباس را زمانی که آبهای مشک بر زمین ریخت و تمنای مشک های سوراخ، که آب آخرین بهانه اش بود، تو دیده ای گرمای دستانی که آرزوی سقایی داشت، و از شرم چشمان منتظر کودکان، به خواب آب ها رفت، و به وعده گاه برنگشت، آسمانی که برای همیشه تاریخ با عظمت این فاجعه سیاهپوش شد.
ای زینب قهرمان ای زبان علی در کام، ای رسالت حسین بر دوش، ای تبلور صبر علی و تجسم عصمت فاطمه، ای خطبه گویای رشادت و حقانیت حسین، ای که از کربلا می آیی و پیام شهیدان را در میان هیاهوی همیشگی ستم کاران تاریخ به گوش جهانیان می رسانی.
حضرت زینب سلام الله علیها با تمام روح لطیفش اوج هر سختی را چشیده، اما زیبا و پرمنطق در کوفه و شام سخن می راند، چنان که قلب‌های خفته را بیدار می کند و کم است مسلمانی در شامات که اسلامش را مدیون روشنگری زینب (س) نباشد، پیام زینب در شام از آن چه یزیدیان شرم زده هراس داشتند بالاتر و رساتر بود، آب معرفت بود بر آتش جهل و گناه.
زخم ها، رنج ها، عطش ها و ناله های تلخی که چهل روز است شراره اش، عرش را داغدار کرده، و نمازهای نشسته زینب (س) که از خاک تشنه کربلا روییده و تا ژرفای روزها و روزگاران ریشه دوانیده و چهره ایام را سیاه پوش کرده است، اینک اربعین در پهنه خلقت تداومی از رسالت انسان شده است، اربعین تابشی از حق شده است که بر اندیشه ها تجسم میکند.
اربعین است و زینب آمده است تا صبر تاریخ باشد، و این دل بی قرار زینب است که برای رسیدن بر سر قبر برادر بی تاب است، روزهای اندوه زینب (س) به اربعین رسیده و در این چهل روز، هزاران بار دردهایش را در غربت و اسارت جانکاه زمزمه کرده است، تا سر بر تربت خونین برادر بگذارد تا بعد از چهل روز بوی برادرش را نفس بکشد، تا محکم تر و استوارتر از پیش خطبه هایش را با تمام وجود فریاد بزند.
کاروانیان خاک کربلا را بر سر می ریزند، و زینب (س) در جستجوی گم شدگانش خاک کربلا را می بوید، هوا را با تمام احساس خسته اش لمس می کند، تا جای قامت علی اکبر، دستان عباس، حنجره علی اصغر، و سر حسین (ع) را پیدا کند، زمین زیر پای زینب، شرمنده زینب است، اوج نگاه زینب (س) حادثه دشت نینوا را دنبال می کند و کاروانیان راه مدینه را در پیش می گیرند.
زینب می رود تا احیاگر پیام نامیان کربلا باشد، چرا که او پیام آور کربلاست، گوش صحرا، سنگ صبور نجوای آرامش زینب (س) می شود و چشمانش برق آفتاب را چون شاهدی روشن نشانه می رود، و زینب (س) هم چنان واژه های گفته و ناگفته خویش را بر دوش خستگی هایش می گذارد و باز هم می ایستد، دشمنان اهل بیت (ع) رعب این ایستادگی ها را بارها تجربه کرده‌اند.
این روزها گردهمایی بی بدیل جهان تشیع در میعادگاه کربلا در موسم اربعین یک مانور عقیدتی سیاسی بی نظیر و بسیار مهم برای همه مسلمانان است و اهمیت ویژه اربعین امسال و حضور هرچه بیشتر زائران در این همایش بی نظیر باعث شکوه و عظمت بیشتر اربعین حسینی در عالم شده و جهانیان را متحیر کرده است و در شرایط حساس امروز منطقه پشتوانه ای محکم برای اتحاد مسلمانان و دولت شیعی عراق شده است، پیشاپیش رسیدن اربعین حسینی را به همه شما عاشقان امام حسین (ع) و رهروان راهش تسلیت می گوییم.
