قلب تپند? انقلاب اسلامی روز دوازده بهمن سال1357 در ساعت9:27:30 دقیقه بامداد داخل هواپیمایی بود که در فرودگاه مهرآباد تهران به زمین نشسته بود، موعدش رسیده بود و در بزرگ باز شده بود، امام پله ها را پایین آمد، حکم پیری داشت که عبا بر می کند، ورود امام عزیز برای مردم ایران حلاوت و سُکر صبح را داشت، نوری وارد شده عسل در دهان می گذاشت، پرنده ای به ایران آمده بود، قلب ها در قفس سینه پرپر می زد، بال زدن پرنده بیدارمان کرد، مِهر امام، شکاف انداخت و از تخته در نفوذ کرد به دلهای مشتاق عاشقانش، دیگر هیچ چیزی نمی توانست بین رشته ارادت مردم ایران به امام شان فاصله بیندازد، امام همان منجی ابوالبشری بود که ظهور کرده بود، عاشقانش از محفظه چهارم وجود پریده بودند به شاخه اول، آنها این حالت را از قبل می شناختند، یقین آدمی ما همانی نیست که نام ما را داشت، پرده ای مخفی تر، تا موعدش نرسد پرده نمی افتد، و در دوازدهم بهمن1357 این پرده افتاد.

امام آمده بود و نفس ها به شماره افتاده بود، چشم های بی قرار و منتظر به آسمان دوخته شده بود، به محض پا گذاشتن به ایران لحظه ای نبض زمان از حرکت ایستاد، دیگر از خفت و خواری زمان قبل خبری نبود، چشمها باز شده بود، از دوازده بهمن 57 این تن مال ما نیست، قبل از آن هم نبود، امام آمد، امامی که نه برگشت می شناخت و نه توقف، مقدماتی راهی را هم که در پیش گرفته بود را از قبل فراهم کرده بود، امام چون خورشیدی تابان آمد.

در دوازدهم بهمن سال57 مردی آمد با سالها خستگی از رنج فراق، با دلی پرامید و عزمی راسخ، با قدم هایی استوار، قامتی با صلابت و کوله باری از عزت و شرف و آزادی بر دوش، با دستان مبارکش پرچم فتح و پیروزی را برافراشته کرد، و مردم ایران به اندیشه شکوهِ روزگار جاودانه می اندیشند.

مردم منتظر ورود امام شان بودند، انتظار ملت رنج کشیده ایران به پایان رسیده بود و مراد سینه سوخته مردم ایران وارد فرودگاه مهرآباد شد، قامت افراشت? مردی که شرف و عزت و استقلال و آزادی ملت ایران را با خود به ارمغان آورده بود، بر پلکان هواپیما ظاهر شد، حق آمد و باطل رفت، این اشک شوق بود که از دیده منتظران فرو می غلطید، دوازده بهمن1357 سرزمین ایران سرشار از تبسم و عشق بود، همه شهر گلباران و چراغانی شده بود، خنده از لب‌های هیچکس دور نمی‌ شد، و میلیون ‌ها انسان از سراسر ایران برای دیدن امام به تهران آمده بودند، تا از نزدیک چهره نورانی رهبر و مراد خویش را ببینند، امام برای سلام و ادای احترام به شهدائی که به دست رژیم سفاک ستم شاهی شهید شده بودند همان اول راه بهشت زهرا را در پیش گرفت، و در بهشت زهرا برازنده ملت اصیل و مسلمان ایرانی سخنرانی کرد، و این چنین بود که راه امام سرمشق حال و آینده مردم ایران و جهان قرار گرفت.

امام به وظیفه الهی انسانی خود لبیک گفت، و در حالی در15 خرداد سال42 ، استارت انقلاب را زد که با کوچکترین غفلتی از طرف امام و به طرفه العینی غفلت از وظیفه الهی و رهبری خود، سرنوشت انقلاب تیره و تار می شد، امام در دوازدهم بهمن 57 ولایت را با خود همراه آورده بود، امام به یاری ملتش آمده بود که دیگر زنجیر اسارت و تحقیر را تاب نیاورده بودند، او از دیار ایمان و یقین و از شهر نجف از نزد مولا و آقای خود حضرت علی (ع) آمده بود تا به حکومت ظلم و طاغوت پایان دهد، بیانیه هایش قصیده بلند آزادی بودند و سخنانش مرهمی بود بر دل های دردمند، قلمش ذوالفقاری بود بر فرق سرِ کفر و نفاق، تلالو نگاهش مُفسر راستین عشق و ایمان بود، شعرهایش دل ها را به زیورِ معرفت لبریز می ساخت، گام هایش استوار بود و بت شکن، و روشنیِ نگاه مقتدرش ریشه ظلم را می خشکاند، امید شکوفه زد و آرزو بال و پر گشود، ورودش امید و عشق را در دل های سینه مسلمانان و آزادگان جهان روشن کرد.

تهران و همه شهرها و روستاهای ایران همهمه خون بود و گلوله، خیابان هایی که به آتش کشیده شده بودند و دیوارهای سوراخ شده از گلوله های سُربی طاغوت زمان، جوان مرد هایی که هر لحظه در خون خود به خاک می افتادند، شهدائی که عاشقانه در کف خیابانها نگاهشان به افق خیر شده بود و با خود می گفتند، عاقبت امام از راه خواهد رسید!.

امام آمد و ریشه ظلم و ستم و تباهی را خشکاند، و دیوارهای تزویر فرو ریخت، همه ایرانیان هم نوا با هم سرود مبارکِ، خمینی ای امام را می خواندند، زمزمه دلنشین فرشتگان را می شنیدند، حتی درختان هم در پایکوبی و ازدحام اشک ها و لبخندها، به حضور آفتاب خوش آمد می گفتند، بزرگ رهبری آمده بود با اندیشه آفتاب و آرمانی از باران، با آمدنش در کمتر از ده روز تندیس های ستم یکی یکی شکست، غول های دیرینه باطل و فساد و خفقان در فواره خون شهیدان نابود شدند، و سی و شش میلیون نفر گرد وجود رهبری می چرخیدند که آرمانی ترین مکتب انسان ساز اسلام را با خود آورد و به آن شکل داد.

امام رحمت اله خوب می دانست که رژیم ستم شاهی با پشتیبانی و همکاری سلطه گران قدرتمند جهان در زمان آن روز، اگر به خواسته های نامشروعشان نرسند هر کاری می کنند، حتی صحبت از انفجار هواپیمای امام شده بود تا امام را بترسانند تا به ایران نیاید، یا دیرتر بیاید تا مجالی برای کودتایی همچون کودتای28 مرداد سی و دو داشته باشند، ولی امام با شجاعتی بی نظیر و با اطلاع قبلی در12 بهمن57 وارد ایران شد و خط بطلانی بر رژیم خائن و متعفن پهلوی کشید، امام ثابت کرد که حراست از ارزش های انقلاب تکلیف مردمانی است که با ذوق و شوق و از جان دل با خدا معامله می کنند، و در راه پیشرفت اسلام از مرگ نمی ترسند، و خود جلودار شد امام ابراهیم وار تبر به دوش گرفت، و بُت های طاغوت زمانه را در هم شکست.

مردم ایران بی سابقه ترین حماسه استقبال تاریخ معاصر را رقم زدند، استقبال از مردی که نه تنها مرجع و مراد بود، بلکه رهبری بود که نمونه ای از حکومت اسلامی را در نظام جهانی بنیان گذاشت، امام آمده بود تا اعتماد و خودباوری را به زندگی مردم ایران برگرداند، و چنان روحیه بالای مردم را بالا برد که شعار ما می توانیم را به یک باور فراگیر ایرانی تبدیل کرد.

ملت ایران در امام راحل چیزی دیدند که کیمیا بود، امام به زندگی ایرانی ها معنی داد، با دلی سرشار از خلوص و ایمان، و با برهانی برُنده علیه رژیم ستم شاهی، در دلش دژی بنا کرده بود از صبر و توکل و امید، مردم ایران با آگاهی کامل، امام را به عنوان رهبر خود قبول کردند، به قضاوت او اعتماد کردند، و تاریخ ثابت کرد که مردم ایران اشتباه نکردند.

انرژی مثبتی که امام به ملت ایران تزریق کرد اینک عالمگیر شده است، ولایت فقیه را که امام راحل پایه گذاری کرد، یک تمرکز و قبضه اقتدار شده است، ایران را ایرانی مقتدر کرده است، و این اسلام ناب محمدی به پشتیبانی ولایت فقیه است که بر دنیا مسلط می شود، و امروز ثابت شده توفیقات نهادهای انقلابی مانند بسیج، سپاه، جهاد و غیره مرهون مدل حکومتی مبتنی بر ولایت فقیه امام راحل است، که عقربه زمان را به نفع اسلام ناب محمدی (ص) چرخانده است.

امام ثابت کرد که برای رسیدن به تمدن اسلامی باید از هزاران گلوله عبور کرد تا به پیروزی رسید، امام می گفت مسلمانان یک هدف مشترک دارند که می توانند با هم به آن هدف برسند، رهبری گوهر بی همتایی است که خداوند بزرگ به خاطر شایستگی مردم ایران به آنان هدیه کرده است، این فرموده امام راحل است که فرمودند: پشتیبان ولایت فقیه باشید تا آسیبی به مملکت نرسد، و هنوز هم طنین صدای امام توسط جانشین خلف به حقش فریاد زده می شود و در جهان می پیچد، امام خامنه ای جانشین خلف امام راحل با خصوصیات والا و روشنگری عمیق، بینش مردم ایران را به شور و شوق و شعوری رسانده که اقتدار و صلابت ایران را باور دارند.

ورود امام به وطن روز ناامیدی شیطان بود، امام راحل فقط به جنگ شاه نرفت، او با شمشیری بُران، به جنگ استعمارگران تاریخ رفت، که شماره لشکریانشان به تعداد ریگ های بیابان بودند، به ثروت سرمایه های پولی داشتند، و به حیلت هم، لشکریانی از شیاطین انسان نما را در اختیار داشتند، ولی امام با توکل به وعده خداوند، و با غسل شهادت و به نمایندگی و پشتیبانی مردم غیور ایران به این جنگ رفت و پیروز شد.

یادآوری دوازدهم بهمن، یعنی روزی که برنده ترین سلاح معنوی ایمان پیروزی آفرید، امام به جهانیان فهماند که تنها اسلام است که مایه سعادت بشر است، و پیروزی واقعی وقتی است که اسلام، با همه ابعاد و احکامش در ایران پیاده شود، و پیروزی نهایی زمانی است که اسلام در همه اقطار عالم حکومت کند.

روز دوازده بهمن سال57 مردم ایران منجی خود را در آغوش گرفتند، امامی که تپش قلبش، طنین بالندگی انقلاب بود، هدیه آسمانی خدا بود، روزی که نعمت بزرگ الهی برای مردم ایران، یعنی، استقلال و آزادی آشکار شده بود، روز نجات ملت ایران از چنگال طاغوتیان زمان بود.

جمهوری اسلامی با رهبری داعیانه امام خمینی، نتیجه و برآیند انقلاب اسلامی شد، هدف امام این نبود که مردم ایران با نادیده گرفتن اصول و ارزشهای الهی اسلامی و انسانی، به قدرت برسند، اگر امام و مردم از اصول و ارزش ها پیروی کردند، و سختی های زیادی را متحمل شدند در عوض سرافراز، پیشرفته، مستقل و الگوی جهانیان شده اند.

خوش آمدی به وطن ای بزرگ رهبر مجاهد، سلام خدا بر روح ریحان تو باد ای امام عاشقان و مُصلحان، روح بزرگت شاد باد ای بت شکن زمان، خدایا روح بلند امام را از ما راضی نگه دار، خدایا به ما یاری بده تا بتوانیم راه امام و شهیدان انقلاب رو ادامه بدهیم، از انقلاب اسلامی پاسداری کنیم و میثاقی که با امام راحل و جانشین عزیز و صالحش امام خامنه ای (حفظ اله) بسته ایم را جاودانه کنیم.

دوازده بهمن، روز بازگشت پیروزمندانه و شکوهمندانهِ حضرت امام خمینی رحمه الله به وطن فرخنده باد، روز آزادی ایرانیان از چنگال اسارت دیوان و ددان مبار باد، و دهه مبارک فجر در سی و ششمین سالگرد شکوهمند انقلاب اسلامی ایران بر همگی مردم ایران و جهان مبارک باد.