این ایام جانگداز، سالروز رحلت حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی صلوات اله علیه، زیباترین، کامل ترین و برترین انسان در عالم آفرینش است، که عصاره خلقت و قاموس تمامی ارزش هاست، حضرت محمد (ص) وارث فضایل و برتری های تمام انبیاست، و خداوند در مقابل معرفت و بندگی اش، او را بر جهانیان سروری داد، و به حریمی برد که جبرئیل امین، توان پر کشیدن بدان سوی را نداشت. 

حق تعالی آن عزیز ارزشمند و با برکت را از میان امّی ها برانگیخت اما بشر تا ابد در مقابل علم خدادادی او امّی است، وجود شریف، ارزشمند و با برکت رسول خدا (ص)، و نیاز انسان های امروز و فردا به پیامبر اکرم (ص)، و درس ‌ها و آموزه ‌های ایشان، پایان ناپذیر است، آن بزرگواری که واسطه ابدی نزول فیض و برکت الهی است.

اگر بخواهیم از بزرگترین مصیبت تاریخ بشریت از اول هستی تا پایان جهان نام ببریم باید از رحلت جانگداز حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله) نام برد چرا که در روز رحلت پیامبر اسلام بزرگترین مصیبت برای جهان اسلام اتفاق افتاد و با وفات آن عزیز بزرگوار ریسمان اتصال بین خدا و انسان قطع شد .

رحلت پیامبر (ص) قطع ارتباط وحی با زمین و خسرانی عظیم و مصیبت بزرگ و فاجعه ای جبران ناپذیر برای بشریت بود، مصیبت رحلت پیامبر(ص) این برکت بسیار ارزشمند خداوند بر انسان، نه تنها برای مؤمنان و محبان آن حضرت جانگداز بود بلکه عالم انسانیت و جهان بشری از فیض وجود آن خورشید هدایت و رحمت محروم شد.

غمبارترین لحظه تاریخ بشری در این روز این گونه رقم خورد، که برترین خلق خدا این گونه خاک را به سمت افلاک بدرود گفت، و جهانیان را عزادار خویش کرد، رحلت پیامبر اکرم (ص) بی ‌تردید بزرگترین مصیبت بر هستی بشریت بود، و عالم انسانی با رحلت جانگداز آن حضرت چیزی را از  دست داد که با مرگ هیچکس چنین مصیبتی اتفاق نخواهد افتاد.

در این روز سنگین و اندوهناک، گوئى این حضرت محمد (ص) نیست که از دار دنیا میرود، بلکه همه انبیا و پیامبران هستند، که از این جهان می روند، مرغ جان پیامبر خاتم، قصد پرواز از قفس تن مطهرش را دارد، او که نفسش زندگى بود و امید، حرفهایش هیجان بود و تلاش، قدمها و حرکاتش زندگى ساز بود و انسان ساز، و لبخندش هر مشتاق عاشقى را به وجد می آورد، آسمان بر بام خانه پیامبر خدا، منتظر است، انگار که کواکب از حرکت باز ایستاده اند و زمین دیگر نمى چرخد.

عظمت سنگینی و ناگواری فاجعه رحلت پیامبر خاتم به قدری اندوهناک است که در حقیقت درک ما از بزرگی این فاجعه عاجز و ناتوان است، با رحلت پیامبر خاتم رشته ای پاره شد که در مرگ دیگران چنین قطع نشد و آن نبوت و فرود آمدن پیام و اخبار آسمانی بود، ای پیامبر خاتم، مصیبت تو دیگر مصیبت دیدگان را تسلی دهنده است.

درود و صلوات خداوند متعال بر تو باد یا رسول الله، که با گام هاى مهتابى ات، شب هاى جهل بشر را به جاده راستى کشاندی، و هر آنچه را که برای بشریت به ارمغان آورده ای، زیبا و خوبی آفرین است، دعوت شریف تو بر شناخت آفریدگار و تشویق به امور خیر و باز داشتن از زشتیها استوار است، برای رسیدن به کمال الهی.

ای رسول خدا و ای خلاصه هستی، ای محمد مصطفی (ص) این تو بودی که کنگره های کاخ های ستم را فرو ریختی، دریاچه های کفر را خشکاندی، خواب آلودگان زمانه را پریشان ساختی و سند محکومیت شرک و ظلم را به امضا رساندی.

حضرت محمد مصطفی(ص) بنای ستم و بیدادی را که بر فرزندان آدم می ‌رفت برانداخت و نوای خوش قسط و عدل را در جهان طنین‌‌افکن‌ ساخت، بزرگمردی که در پیشگاه انسانیت سرود توحید سر داد، و با ظهورش باعث شد پابرهنگان و آنانکه اربابان بیداد به استثمارشان کشانده‌ بودند، گوهر آزادگی و حریت را در آغوش بکشند.

پیامبر بزرگواری که فقط یکی از دستاوردهای گرانقدر آن حضرت، جهانی کردن نعمت بزرگ خواندن و نوشتن و عالم گیر کردن علم و دانش در جهان آن زمان برای همه مردم عادی بود، و اگر میلیاردها انسان، حتی خردمندان و دانشمندان غیر مسلمان در جهان هم، عشق به حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) را در دل دارند به این خاطر است که او هیچ وقت از شمشیر برای پیشبرد کارهایش استفاده نکرد برای همین هم هیچ پادشاه و امپراطوری قدرتمندی در تاریخ جهان نیست که همچون آن عزیز مورد اطاعت و احترام قرار گرفته باشد.

اینک در چهاردهمین قرن از ظهور  حضرت محمد مصطفی (صلوات اله علیه) که جهان بشری بیدارتر و پرشورتراز پیش گردیده، ندای بلند توحید را که از گلوی پاک آخرین پیامبر خدا برخاسته بود هنوز در پهنه کره‌ خاکی طنین‌انداز است و امت او در روز وفاتش پیام وحدت بخش خویش را در مأذنه‌ های رفیع و شکوهمند جهان اسلام و ایران اسلامی به گوش جهانیان می ‌رسانند.

این ایام همچنین سالروز شهادت سبط اکبر پیامبر، حضرت امام حسن مجتبی(ع) ثمره ازدواج ابوتراب، با ام ابیها است، که در روزهای طوفانی صدر اسلام، در کنار پدر بزرگوارش، و نیز در دوران زمامداری کوتاه خودش، از کیان اسلام و مسلمین دفاع کرد، ولی نیرنگ منافقان و دشمنان اسلام در لباس دوستی دین و امارت مسلمین ،از کاسه زهرآگین دشمن خانگی بیرون آمد، و دومین شهید امامت به جهان اسلام تقدیم شد.

ای امام حسن مجتبی (ع) ای کریم آل طه چطور باور کنم تشییع غریبانه پیکرت را در هجوم بی امان نفرت و کینه ها، ای کریم آل طه سلام بر تو، سلام بر مزار بی چراغت، سلام بر تربت بی زایرت، سلام بر تو ای آتشفشان صبر، سلام بر سینه شعله ورت، جگر سوخته ات، و پیکر تیرباران شده ات، ای کریم اهل بیت، وقتی تو رفتی چشمان آسمان سیاهی رفت و اشک از نگاه ستاره غلتید، ای سبط اکبر، بوی غربت حنجره ات، جهانی را غریبانه به گریه می اندازد، سیاه پوش در بیست و هشتمین روز صفر، شانه به شانه آسمان فشرده، در ابر مدینه مى گرییم، پس اى کریم اهل بیت علیهم السلام قلب اندوهگین مان در عزای دیدار توست، و شفاعتت را در قیامت مى طلبیم، تا طعم بخشندگى تو را دریابیم.

همچنین در این ایام غم بار که سالگرد شهادت غریبانه و مظلومانه امام علی بن موسی الرضا (ع)، آن امام همام هست را اینگونه خطاب قرار می ‌دهیم که ای امام غریب ای قبله‌ آمال مشتاقان، هنگامی که نقش گنبد پر نور تو در پرده‌ چشمانمان می ‌افتد، آمیزه‌ای از احساس تعالی و شکوه در قلب ‌‌هایمان می ‌نشیند و حاصل این پیوند چیزی نیست جز روز افزون شدن آتش عشق ولایت تو که به مثابه‌ میراثی پر ارج در سینه ‌هایمان جاویدان شده ‌است.

فرارسیدن ایام سالگرد وفات حضرت محمد مصطفی (ص) و شهادت مظلومانه سبط اکبر پیامبر، امام حسن مجتبی(ع) و شهادت غریبانه هشتمین پیشوای معصوم، حضرت امام علی بن موسی الرضا(ع)، بر تمامی مسلمان، شیعیان جهان و مردم عزیز و ولایتمدار ایران تسلیت باد.

 نوشته شده توسط داریوش احمد رضا بهمنیار در پنج شنبه 94/9/19 و ساعت 10:5 عصر | نظرات دیگران()