چون با آمریکائیان اول بستند قرار  --- دیدند از برجام حاصل نمی آید به کار

پول را خوردند و بر زیرش زدند   ---   پشت پا بر اعتدال و تدبیرش زدند

چون که مایوس گشتند از کدخدا   ---  برجامِ دو و سه را کردند هوا

          ------------------------------------------------------------

این صدای ما تدبیریم مایه خرابی شد    -----     مملکت به ذلت رفت بس که بی تدبیری شد

این صدای بی هنگام مایه خرابی شد  ---–    اقتصاد به داد آمد بس که بیکاری شد

کار اعتدالیان ما اجنبی مآبی شد    -----     آمریکا و انگلیس اعتماد جهانی شد

          ----------------------------------------------------------

این صدای تدبیر که در ایران طنین افکند  ---- بین مردم و پیشرفت اختلاف افکند

رکودی، اشک ملت را تلخ و تلخ کرده است--- غسل بر نعش اقتصاد را خونابه دل کرده است 

تدبیر تا زمانی به خود می بالید    ----     که از اشتباه دولت قبل می نالید

اعتدال و تدبیر و امید   --------    شده در کار خود ناامید

هر آنچه که مردم به اسم و رسم دیپلماسی از برجام در این سه سال دیدند و شناختند، گاوی بود بی برکت، که نه یک ظرف شیر تدبیر داد و نه یک وجب خاک اعتدال را شخم زد.

برجام علم غیب است، هر کس بداند به اسرار مذاکره با کدخدا واقف شود، هر کس اسرار کدخدا نداند در جهل برجام ابدالعمر بماند، هر که اسرار برجام بداند معجزه می کند و مذاکره کنندگان امریکائی هم با سحر و جادو که علم نیرنگ است به روح برجام تعرض کردند.

برجام برخیز سدها را پر آب کن، برخیز و سرمایه ها را به ایران بیاور، پس کو اژدها عصای تدبیرت؟ کو دَمِ مسیحایی اعتدالت؟ ای برجام مگر نمی بینی روح تو را به بند کشیده اند تا به مکرِِ دیگری گردنت بزنند و رحمت کدخدا نثارت کنند، برجام تو من بعد در ردیف عجائب هستی، برجام تو چنان رو سیاهی که نه با تدبیر تطهیر می شوی نه با اعتدال، چرا که مردم بعد از سه سال در پسا برجام، هیچ پیشرفت و اولویتی نه در اقتصاد، نه در فرهنگ و نه در علم را شاهد نیستند، متن توافق برجام نشان از فاسق بودن و نیرنگ دشمنان ایران را دارد، و نشان میدهد به قول و وعده های کدخداهائی که خدا فاسقشان می خواند نباید اعتماد کرد.

برجام به کاهی نمی ارزد، پس چه باک اگر در آینده راستگویانی، افکار و اعمال مدافعان برجام را به قضاوت بنشینند، تا بر ویرانه های برجام، خدماتی واقعی را به مردم ایران ارائه دهند و فقط وعده های خدا را باور کنند نه کدخدا را . 

همه اینها در حالی است که حامیان برجام هنوز هم می گویند: شما باید درخت مخالفت با برجام را قطع کنید، چون اعتراض به برجام فعلی ست حرام، چرا که برجام سحر و جادو نبود، اعجاز مذاکره با آمریکائیان بود، و کسی که برجام را انکار کند دیپلماسی التماسی را انکار کرده، و دم جادوئی ژنرال های سیاس ما را، و کسی که این دو را انکار کند خدای را منکر شده، ادعا می کنند برجام رسم برد و باخت را می داند چون سه گل زده و دو گل خورده، فقط تنها فرقش به توافقات رایج دنیا جرم اوست که محکومش کرده روحش در اسارت کدخدا باشد.

و منتقدان برجام هم می گویند: برجام آفتاب لب بام بود، برجام توافقی بود که حریم تدبیر را شکست و دهان اعتدال را قفل زد، نتیجه این شد که اکنون حصار برجامیان شکسته شده و حقایق امور بر مردم آشکار شده است.

اما مگر حقیقت برجام چیست؟ اینکه چه بود چه کرد و چه شد؟: برای فهمیدن بعضی چیزها هوش فوق العاده ای لازم نیست، می شود فهمید که مسئولان و استراتژیست های رده بالای دولت یازدهم می اندیشیدند که آمریکا یک بار با توافق نکردن با آنها در سال83 ضربه خورده بود، چون سه عدد سانتریفوژ دکوری به آنها ندادند، نتیجه توافق نکردن با آنها این شد که ایران دارای نوزده هزار سانتریفوژ فعال شد، لذا بارها آنها را از عواقب توافق نکردن با خودشان ترساندند، آقای ظریف علنا به آنها گرا می داد اگر آن زمان با ما توافق می کردند ایران الان نوزده هزار سانتریفوژ نداشت، و برای اینکه آنها را از توافق نکردن با خودشان بترسانند، آنها را از پیشرفت بیشتر ایران در آینده می ترساندند، فکر می کردند آمریکا افکار اینها را بهتر قبول می کند تا دولتی که در سازمان ملل شیشه عمر آنها، هولوکاست، را به چالش بکشد.

باور داشتند امریکائیان اشتباه سال83 را تکرار نمی کنند چون اگر ما را کنار بزنند مجبورند با دولت هائی همچون دولت قبل یا مشابه آن و تازه نفس که دوباره با اشتباهات کمتر و تجربه و قدرت زیادتری می آیند روبرو شوند پس حتما این دولت را ترجیح می دهند.

البته این را هم می دانستند که آمریکائیان در برداشتن تحریم ها کارشکنی خواهند کرد، ولی در محاسبات خود به این نتیجه رسیده بودند که اگر آمریکا فقط بیست درصد از تحریم های ایران در توافق برجام را عملا لغو می کرد، همین برای این این دولت کافی بود، چون دولت مطمئن بود با کمی تخفیف از طرف آمریکا، راهی باز می شود تا موجی زیادی را در جامعه ایجاد کنند و راه پیشرفت و رشد اقتصادی مردم ایران را فقط در رابطه با آمریکا و در برجام های دیگر منطقه ای و موشکی و غیره تعریف کنند.

برجام حساس تر از آن است که به این زودی ابعاد و زوایای آن آشکار شود، شاید هم فتنه ای بزرگ بود که از سر ملت مظلوم ایران گذشت، چون به یقین ثابت شده که خداوند منان، نعمات آشکار و پنهانش را بر انقلاب و مردم ایران همیشه و هر روز بیشتر از روز قبل می فرستد، و یقینا این خواست و اراده خداوند بزرگ بود.

اینک آقای ظریف خود را کنار کشیده و موضع دولت در پسا برجام را آقای عراقچی اینچنین اعلام می کند: تحریم های باقیمانده کم نیست ولی ارتباطی با هسته‌ ای ندارد، و این یعنی اینکه، مشکلات را می پذیریم، از کنار وعده‌های سه ساله می گذریم، تمام قول ها، قرارها، سخنرانی ها و وعده هایی را که به ملت بزرگ ایران داده ایم به دوست مشترک مان جناب آلزایمر میسپاریم.

کم کم مردم می فهمند که اگر برجام در مجلس تایید نمی شد، این دولت همه شکست هایش در قهقرا بردن اقتصاد و بیکاری و رکود را به گردن مجلس شورای اسلامی می انداخت، طلبکار می شدند که چرا قدر تدبیر ما را ندانستید و ملتی را به روز سیاه نشاندید، و مثل این سه سال گذشته، همه اشتباهاتشان را در پشت اشتباهات ادعایی خودشان از دولت قبل پنهان می کردند.

امریکائیان هم با توافق برجام نشان دادند تمام قدرتشان در مقابل ایران قیل و قال است، تنها سلاح شان نیرنگ و فریب و خیانت است، آنها می دانند ایرانیان سالهای سال است منتظر یک نبرد جانانه و رودرو با آمریکا و تفاله های آمریکا هستند، ولی آنها که مردِ عمل نیستند، آمریکائیان کسانی اند که همیشه درایت شان را پشت ترس شان پنهان می کنند، آنها بندگان ترس و طمع هستند، و فهمیده اند که اگر روزی دست به سلاح ببرند، روز مرگ خود را جلو انداخته اند.