آقای روحانی در سخنرانی در استان کرمانشاه باز هم منتقدانِ سیاست های شکست خورده اش را اقلیتی بسیار کم خطاب کرد که صدایشان بلند است، ولی اگر بخواهیم انصافا درست قضاوت و نتیجه گیری کنیم باید اعتراف کنیم که همه مردم ایران در انتخابات92 دیدند که در میان کاندیداها پنج نفر اصولگرا بودند و یک نفر اعتدالی بود، که از متن کارگزارانی ها و اصلاح طلبی ها برآمده بود و آقای عارف نامزد رسمی اصلاح طلبان به نفع آقای روحانی کنار رفته بود، پس رای ندادن نیمی از مردم ایران به سیاست های آقای روحانی در همان زمان نشان می دهد که نمی توان نیمی از مردم ایران را یک اقلیت کوچک به حساب آورد که به خاطر ادامه تحریم ها در حال چپاول همه مردم هستند و صدای بلندی دارند، در واقع این صدای بلند به خاطر ناشایستگی های هم فکران رئیس جمهور و خودِ آقای روحانی می باشد که سیاست های کدخدا منشانه را به کار گرفتند.

آقای روحانی باید بدانند که همیشه یک رئیس جمهور را حماقت اطرافیانش زمین می زند، مردم نمی گویند اطرافیان رئیس جمهور بد بودند، می گویند رئیس جمهور بد بود، یا ناتوان بود، کسانی که انرژی منفی رابطه با آمریکا را پی گیری، دریافت و تجربه کرده اند و بر همان راه اصرار دارند نمی توانند برای مردم ایران و انقلاب اسلامی مفید باشند، اینان به کسانی در داخل و خارج اعتماد کردند که دشمنان قسم خورده ایران هستند.

نتیجه اعتماد به دشمن توسط آقای روحانی و تیم اش این شد که آنها برجام را به مردم ایران تحمیل کردند، برجام دردی که روح و جسم انسان را تحلیل می برد و حالا بعضی ها فکر می کنند اگر از برجام دفاع نکنند بی کفایتی شان بیشتر برملا خواهد شد که یقینا این چنین است. 

آقای روحانی ادعا می کند: این اقلیت اقدامات بزرگی را که ملت بزرگ ایران در مسیر توسعه و پیشرفت انجام داده اند نمی بینند، ولی ظاهرا آقای روحانی نمی خواهند خودشان عمق اقتصاد خراب و بیکاری و رکود را در جامعه ایران ببینند، مردم در این سه سال، کوچک تر شدن سفره خود را دیده اند، نچرخیدن زندگی شان در نچرخیدن سانتریفوژها را دیده اند.

آقای روحانی به جای برخورد با پدیده زشت فیش های حقوقی، برای پیگیری نکردن ماجرا، این مسئله را به تخلفات سالهای گذشته ربط می دهد و ادعا می کند اموالی که به خاطر تحریم ها غارت شده است کجاست؟ و می خواهد توپ را در میدان قوه قضائیه بیندازد، در حالی که سه سال است که همان تحریم ها با شدت بیشتری ادامه دارد و سرپرستش قوه اجرایی کشور خودِ آقای روحانی است، پس اگر منتقدانِ آقای روحانی، به قول خودش از بغل تحریم ها دزدی می کرده اند، پس در این سه سال که تحریم ها بیشتر شده باید بیشتر دزدی کرده باشند، چرا آقای روحانی که سه سال است رئیس جمهور شده دست آنها را رو نمی کند. 

آقای روحانی و هم فکرانش یادشان رفته انقلاب راهش چیست و از آنها چه می خواهد، فراموش کرده اند وظیفه آنها در قبال انقلاب، نظام و امام خمینی (رحمت اله) چیست، مردم ایران ناتوانی دولت آقای روحانی در نداشتن قدرت تشخیص در روند مذاکرات برجام را غیر قابل قبول می دانند، کسانی که پیام کربلا را مذاکره از نوع معامله برجامی می دانستند، باعث سرخوردگی روحیه انقلابی یک ملت شده اند.