حسین(ع) سلطان عشق ، عباس(ع) ساقی عشق ، زینب(س) شاهد عشق و سجاد(ع) راوی عشق اند، اکنون کاروان عشق به کربلا رسیده است و خود عشق آقا امام حسین(ع) آمده است تا در کربلا بر تارکِ تاریخ، مُهر شجاعت و جوانمردی و جاودانگی بنوازد، و با عطشی کوتاه در یک نیم روز همه تاریخ را سیراب کند، تاریخی که در یک نیم روز وام دار ظهر عاشورا شد.
و چه کوتاه بود فاصله زمانی بالا رفتن دست علی (ع) در ظهر غدیر، و بالا رفتن صدای یا ابتای حضرت فاطمه الزهرا(سلام علیها) در پشت در سوخته، و بالا رفتن سر حسین(ع) بر نیزه در ظهر عاشورا.
ماه محرم است، ماهی که عشق و مردانگی و شرف، در عطش عشق به حسین (ع) معنا گرفت، امام حسین سردار پرشکوه و شکست ناپذیر روزگار، و قهرمان یارانی که در برابر ذلت و تحقیر سر فرود نیاورده بودند، به عصرها و نسلها درس جوانمردی و شرافت، و مرگ پر افتخار را در زیر سایه شمشیرها را داد.
امام حسین(ع) با شهادت خود و یاران و اصحاب و اولادش توانست خلق و خوی منفی ترس و یاس مسلمانان را کنار بزند و اخلاق منفیِ ذلت پذیرانه و شکست پذیرانه آنها را دگرگون سازد، و در ملت اسلام حماسه و غیرت و شجاعت و سلحشوری به وجود آورد .
قیام امام حسین(ع) تجلی اخلاقِ عزت و سرافرازی، در برابر اخلاقِ ذلت و تسلیم پذیری بود، نوعی اخلاق بلند نظرانه که دیدگاه انسان را به دنیا و زندگی و دلبستگی های آن دگرگون می سازد.
امام حسین ماندگارترین باور را بر پهنه زمانه نگاشت، و به همه آنهائی که جهاد را تنها در توانستن مى فهمند و به آنهائی که پیروزى بر خصم را تنها در غلبه می دانند، آموخت که شهادت نه یک جان باختن که یک انتخاب است.
قیام عاشورا نشانی از زوال ظلم و بیداد بود، و امام حسین(ع) در ظهر عاشورا در مقابل طاغوت های زمان، به همه بشریت درس سازندگی و کوبندگی داد، و راه فنای ظالم و شکستن ستمکار را به فدایی دادن و فدایی شدن دانست.
امام حسین (ع) بر بیداد و فریبی که داشت اسلام را ریشه کن می کرد قیام کرد، و در ظهر عاشورای سال61 هجری به شیعیانش یاد داد که می توان با قدرتِ حق، باطل را تا ابد محکوم کرد و داغ باطل بودن باطل را بر پیشانی حکومتهای شیطانی زد.
عاشورا نقطه اوج امانت ادای انسان بود و شهادت امام حسین (ع) در عین اندوه فراوان، نشانه فتح نهائی روح اسلام واقعی بود، و تسلیم کامل به اراده الهی به شمار می رفت، عاشورا جاهلیت به وجود آمده را ازبین بُرد، و امت اسلام را از ظلمت جهل و خفت و گمراهی رهایی بخشید.
در اثر قیام عاشورا بنیاد کاخ ظلم واژگون گردید و اسلام تجدید حیات یافت، امام حسین (ع) با حرکات قهرمانانه خود شخصیت معنوی مسلمانان را بیدار و احیاء کرد، در آنها حماسهای را که مرده بود زنده کرد و احساس بردگی و اسارتی را که در تمام دوره معاویه بر روح جامعه اسلامی حاکم شده بود را از بین برد.
عاشورای حسینی تبلور یک الگوی راهبردی در هر زمان برای احیای دین و ارزشهای معنوی در اندیشه ها، جان ها، زندگی ها و تربیت و سازندگی است، که اگر به درستی تبیین گردد و با واقعیات جاری زندگی انسان و فرهنگ جامعه در هر زمان به اجرا درآید، آن جامعه بیمه می گردد و شکست در آن معنا ندارد.
همه ساله عاشقان حقیقت در دهه محرم و به ویژه روز عاشورا را ، روز اظهار ارادت به اسوه جهاد و آزادگی و شهادت قرار می دهند.
عزاداری برای سیدالشهدا امام حسین(ع) یکی از بزرگترین مصادیق بزرگداشت شعائر الهی و نشانه پروامندی دل هاست، و ما سلام و درود می فرستیم به ساحت مقدس امام حسین (علیه السلام)، که با یاران و اولاد و اصحاب با وفایش، با نثار جان خویش آیین حیات بخش الهى را زنده کرد، و در روز عاشورا به حفظ ارزشها و زدودن تحریف ها علیه بدعت هایى که نااهلان بر دین جدش وارد ساخته بودند به مبارزه برخاست.
قیام عاشورا صحنه درگیری حق و باطل بود و دامنه تأثیر آن تا ابدیت کشیده شده است، اینک انقلاب اسلامی ایران پرتویی از پیام عاشورا و انقلاب عظیم الهی آن است، انقلابی که کاخ ستمِ یزیدیان زمانه را با خون در هم کوبید و کاخ های سلطنت شیاطین را فرو ریخت.
