امشب شب شهادت آن امام عزیزی است که مدرس توحید مفضل بود و بعد از حضرت علی بهترین ادله عقلى را به یادگار گذاشت اى ششمین ستاره تابناک امامت و ولایت که لقب تان صادق بود و تمام گفتار و احادیث تان صادقانه، ای امام همام، شما بزرگوار مکتبی را پایه‏ ریزی کردید که از خشت خشت آن نوای هدایت انسانها به گوش می ‏رسد.

ای امام جعفر صادق (ع) ای جاری ‏ترین تفکر ماندگار شیعه درست است که امشب مدینه خاموش است و شرمگین و بقیع مظلومتر از همیشه، ولی خاموش کسی است که تو را برنتابید، چون آنها مرده دلانی بودند که خدا را در تو نیافتند، آن ظالمان عباسی شما را از این دیار به آن دیار روانه می کردند و شما مظلومیت جد خویش را دیگر بار به تصویر می کشیدی و سرانجام شهادتت، صداقت شما را در عشق ‏ورزی به مُهر سرخ امامت تأیید کرد.

امام جعفر صادق (ع) آن امام عزیزی که مظهر عشق و آزادى است اینک در بقیع خاموش آرمیده است، قبرستان بقیع مدفن اهل بیت رسول خدا سال هاست آرامگاه بزرگ مردان مکتب شیعه و دیگر امامان مذهب تشیع است خاکی که عمریست شاهد به خون غلتیدن اهل بیت رسول خدا (ص) و دوستداران عاشقان و رهروانشان بر خود بوده است.

ای امام بزرگوار ای سرچشمه ناب ‏ترین نگاه شیعه، در روزگار فقر تفکر بر کرسی ‏های معرفت نشستید تا پیام اصیل شیعه را به گوش جویندگان و مسلمانان جهان برسانید، در برابر انواع و اقسام بدعت ‏ها ایستادید تا آینه دین الهی زنگار نگیرد و شفاف بماند و از هجوم تفسیرهای ناروا دور بماند، فقه و دانش را به خانه دین بردید و به دینداران یاد دادید که بیندیشند، جوانان شیعه را به کلاس اندیشه بردید و چراغ هدایت را در ذهن و ضمیرشان روشن کردید، باعث شدید که شاگردان پر از نبوغ مکتب تان، شعاع پر از فروغ آموزه‏ های شما را تکثیر کنند و قرن هاست که شاهد این شعاع پرفروغ تکثیر هستیم.

در چنین روزی خوشه‌های زهرآگینِ کینه منصور، قلب امام جعفر صادق (ع) آل ‌پیامبر (ص) فرزانه ‏ترین قامت افراشته دین خدا را هزار پاره کرد و چه گونه شیعه به رئیس مذهب خود مباهات نکند حال آنکه وسعت این مکتب الهی شرق و غرب عالم را زیر پرچم حقانیت خود گرد آورده است.

شهر مدینه داغدار است و بقیع چشم انتظار آخرین مسافر خویش و هنوز هم رنج نامه نانوشته شیعه بر خاک و سنگ مزار صادق آل‌ پیامبر (ص) گویاتر از هر زمان به شِکْوه و شهادت ایستاده است ملائکه کوچه پس کوچه ‌های مدینه را در پیِ مرد بی ‌نظیری می ‌گردند که محضرِ مبارکش منبع فیض آسمانی بود و علوم پنهان شده در سینه ‏اش را به تشنگان  خویش هدیه می ‏کرد، اما چه سود که خوشه ‌های زهرآگینِ کینه منصور قلب سپید این مدرس توحید را هزار پاره کرد.

امویان با توجه به سابقه ناشایست‏ خود در میان امت اسلامى،‏ ‏برای پنهان کردن بى ‏مقدار بودن خودشان نزد مردم به هر حربه‏ اى متوسل ‏شدند احادیث و روایاتى دروغین ساختند تا حُسن سابقه بنى‏ هاشم و علویان را که در سایه فداکارى‏ هاى حضرت على (ع) و سرور آزادگان جهان امام حسین (ع) به اعتبارى ‏فوق تصور دست‏ یافته بودند را از بین ببرند و در این زمان شما دانشمند بزرگوار از نسل پاک طاهر عترت پیامبر خدا (ص)، امام و مولای ما مسلمانان به فریاد دوستداران اهل بیت رسول خدا برخاستید و در مسیر تکاملى حرکت‏ شیعه گام دوم را برداشتید.

بر اثر مجاهدت ‏هاى شما، مردم ‏ناصحیح بودن مذهب های ساختگی و دیگر اندیشه‏ هاى منبعث از آن را در سالهاى گذشته پى برده بودند و آماده ‏بودند تا طرح جایگزین مکتب اهل ‏بیت را دریافت کنند و شما همان بزرگوارى بودید که با توجه به یک موقعیت استثنایى ‏تاریخى، طرح جایگزین شیعه را به هنگام ارائه کردید و امامان دیگر به شرح و بسط ابعاد آن پرداختند.

یا امام جعفر صادق (ع) هنوز هم وقتى نسیم صبح وزیدن مى ‏گیرد، صداى (ان شفاعتنا لا تنال مستخفا بالصلوة) عارفانه تان به گوش مى‏ رسد، منادى هنوز هم با غمى به بلنداى آسمان فریاد برمى ‏آورد که به جرم پاسدارى از دین خدا پایه گذار مذهب علوی و الگوى عدل صادق آل محمد (ص) را شهید کردند.

وحدت اسلامی ریشه در درس ‏های شما دارد این شما بودید که خرمن خرافات را سوزاندید و در برابر بدعت ‏ها ایستادید تا آینه دین الهی زنگار نگیرد و شفاف بماند، پنجه درافکندید با دروغ‏ های بافته شده به نام احادیث جعلی و به میان مدرسه ‏های تزویر اصحاب کلام رفتید تا پرده از کلام پیامبر بردارید، دیوارهای اسلام را بالا بردید و ساختمانی مستحکم برافراشتید تا از هجوم تفسیرهای ناروا گزندی نبیند.

شهادت جانسوز رئیس مذهب شیعه امام جعفر صادق علیه السلام، چهره فروزانِ اهل بیت، وارثِ علومِ رسالت، چشمه جود و سخاوت، کوه حلم و بردباری و تجسم اخلاص و صبر دریای عمیق علوم لدنی، بر همه مسلمانان و پیروان و دوستداران و رهروان راه آن حضرت تسلیت باد.