بذل و بخشش رهبری ما را اسیر کرده و دشمنانمان را دلیر 

اصلاحاتی ها با تهمت و توهین به دکتر جلیلی می خواهند پزشکیان رئیس جمهور شود تا دوباره مثل دولت روحانی رحم اجاره ای دولت پزشکیان شوند، ولی اینها دوستی واقعی توده مردم را نمی توانند به دست بیاورند، پزشکیان و اصلاحاتی های طرفدارش شاید بتوانند ریاست جمهوری را با تهمت و توهین و جریان سازی های کاذب صاحب شوند ولی مردم را نمی توانند صاحب شوند چون مردم در تملک چیزی هستند که باورش دارند.  

جریاناتی که از پزشکیان حمایت می کنند فهمیده اند که در ایران میان اکثریت مردم ایران و روحانیت اصیل و مبارز و بین سیاست مداران آزاده خواهِ طرفدار روحانیت، یک جریانی و رابطه عمیقی وجود دارد یک ارتباط چند صد ساله، اصلاحاتی ها به دستور اربابان خارجی خود می خواهند این ارتباط را قطع کنند و یا حداقل تضعیف اش کنند ولی نمی توانند، چرا که گردهمائی های طرفداران دکتر جلیلی دل های آنها را به هم نزدیک تر کرده است.

به زبانی ساده تر روحانیت و مردم یک پایگاه مشترک دارند به نام مسجد با قلعه ای و برج و باروئی، اصلاحاتی ها می خواهند آن برج و باروها رو تخریب کنند ، یکی شدن مردم و روحانیت زیر گنبد مساجد، شیشه عمر آنها را می شکند، برج و باروی روحانیت همان مسجدی است که دورش جمع می شوند آنها با احتیاط و دور از جنجال و غوغا این راه را دنبال می کنند.  

دکتر سعید جلیلی برعکس دکتر پزشکیان رئیس جمهوری ست که مبانی را درست انتخاب کرده است، مردم ایران با هر سلیقه ای رئیس جمهوری می خواهند که خط امام راحل و مدیریت داخلی ایران را به خوبی شناخته باشد.

تا دو ماه قبل که شهید رئیسی زنده بود پزشکیان هیچ برنامه مدونی برای اداره امور کشور نداشت و فکرش را هم نمی کرد که تا دو ماه بعد شاید بتواند رئیس جمهور ایران شود برای همین هیچ برنامه مدونی برای اداره کشور در دست نداشته و ندارد یعنی در این سی چهل روز نمی تواند با اصلاحاتی ها برنامه ای جامع و کامل برای اداره کشور داشته باشد، نمونه اش را در هشت سال دولت روحانی دیدیم.

ولی آقای دکتر جلیلی در سال 1392 یعنی حدود یازده سال قبل برای اداره کشور برنامه های مدون و کاربردی ارائه داده اند و در سال 1396 هم با اینکه برنامه های بهتری برای اداره کشور داشتند باز هم بنا به مصلحتی شرکت نکردند درست مثل سال 1400 که با داشتن برنامه ای مدون و واقعی در انتخابات شرکت نکردند.

دکتر جلیلی اینک حدود دوازده سال است که برای اداره کشور برنامه هایی مدون و کاربردی زیادی برای ریاست جمهور شدن و برنامه های اداره کشور در هر زمینه ای در دست دارد که در اختیار خودش و هم فکرانش قرار دارد که به راحتی می توانند برنامه های مدون خود را به مرحله اجرا در بیاورند.

حالا ما چه کنیم که بذل و بخشش رهبری طرفدارانش را اسیر کرده و دشمنانشان را دلیر ، من نمی خواهم ریکاوری کنم و با اگر اگر یک چیزی بنویسم، مقام معظم رهبری اگر احمدی نژاد را از حق قانونی خودش محروم نمی کردند و رد صلاحیت نمی شد همان باعث می شد رای های سه چهار میلیونی احمدی نژاد باعث دو دوره شدن ریاست جمهوری سال 1392 می شد و حسن روحانی با دویست و چهل هزار رای از نیمه بیشتر رئیس جمهور نمی شد و انتخابات 1392 به دور دوم کشیده می شد.

این دفعه هم مقام رهبری با اینکه شورای نگهبان آقای پزشکیان را برای انتخابات مجلس یک سال و نیم قبل رد صلاحیت کرده بود ولی با بذل و بخشش های رهبری به اینکه به شورای نگهبان گفتند پزشکیان را تایید صلاحیت کنید، به هر حال فقه های شورای نگهبان وقتی کسی را رد صلاحیت می کنند باید رد صلاحیت شود آنها کارشان را خوب بلدند.

شورای نگهبان یک تمرکز قدرت و قبضه اقتدار نظام است جای بذل و بخشش که نیست این چه رویه غلطی است که هنوز هم ادامه دارد مگر شورای نگهبان مستقل نیست؟ به هر حال عده ای از آن فقه ها را مردم انتخاب می کنند و زمانی که کسی را رد صلاحیت یا تایید صلاحیت می کند هیچ کسی نباید سفارش این و آن را بکند، همین سفارشات باعث می شود دشمنان ما بگویند شورای نگهبان مستقل نیست و زیر نظر مقام معظم رهبری است، در حالی که اینطور نیست جایی خواندم که اگر بخواهند ما انسان ها را به جرم غفلت هایمان بازخواست کنند کمتر کسی لیاقت زندگی کردن را خواهد داشت.

فدائی مقام معظم رهبری، ای عزیزتر از جانم  :

پرده پوشی دامن آلودگان را لازم است -- چاک در پیراهن یوسف چه محتاج رفوست

.